indrukwekkend voor een kort verhaal

Ik weet niet waarom deze Splinter zo lang op de kast heeft liggen verstoffen. Ik weet niet waarom ik hem niet eerder heb opgepakt om gewoon even lekker snel weg te lezen. Maar goed, bij gevolg was het wel één van de boeken die ik gelezen heb om in December zoveel mogelijk e-novella's, novella's en graphic novels weg te werken.

En wat heb ik ongelooflijk genoten van dit korte verhaal! In weinig woorden, worden twee hele werelden neergezet. En hoewel we van de ene wereld maar een stukje te zien krijgen en van de andere nauwelijks iets, kan ik me er toch een hele levendige voorstelling bij maken. De beide werelden voelden alsnog heel tastbaar en echt aan.

Hetzelfde gold voor de karakters. Hoewel ze weinig tijd krijgen om indruk te maken, hebben ze toch een bepaalde persoonlijkheid weten mee te krijgen, zonder een stereotype te worden. Hierdoor sloot ik ze ook al vrij snel in mijn hart, waardoor ik zo tegen het einde van het verhaal echt een krop in mijn keel had zitten en tranen in mijn ogen had branden.

Het gebeurt slechts zelden dat schrijvers erin slagen me met een kort verhaal echt te raken. Maar dit verhaal deed het.