.Dramatische achtbaan

{ “Ik heb graag alles onder controle. Ik streef het zo veel mogelijk na in wat ik ook doe, in mijn werk, met de kinderen en thuis.”}

De elementen:
De cover laat een vrouwengezicht zien, met de handen in het haar, ze kijkt wat sip en mistroostig. Het boek ziet er mooi uit, goede vormgeving en duidelijk lettertype. Fijn leesbaar. De hoofdstukken hadden korter gemogen.

De titel “Controle!” slaat op Marjolein, door de strenge opvoeding die ze heeft gehad, moet alles in control zijn. Dit valt niet mee voor Marjolein. De opvoeding heeft een flinke stempel op haar gedrukt. Het woord “Controle” beheerst haar hele leven.

Het verhaal is geschreven in de “Ik”. Het verhaal leest heel prettig en vlot, maar leest soms door de vele cliche’s ook wat stroef. Het is een boek vol cliche’s waar je even doorheen moet ( “Wie wil er nu een vrouw zonder borsten”, ed. Vader Luc is druk, Marjolein wordt snibbig en raakt daardoor de interesse kwijt in Luc.. en droomt van een andere man..) De lezer zal zich in veel dingen wel herkennen, en in sommige dingen niet.

{ “Ik wil onze vriendschap niet kwijtraken, daarom durfde ik het je niet te vertellen” zegt Marjolein. “Ik probeer mezelf onder controle te krijgen, ik wil onze vriendschap ook behouden”, zegt Marjolein.”}

Mijn mening:
Het is een verhaal met verschillende lagen. Zo lezen we over de vriendschap van Marjolein en Martine, die zwaar onder druk komt te staan. Haar relatie met haar zus Emma, waar alles op rolletjes loopt. En die ook perfecte kinderen heeft. Haar moeizame relatie met haar moeder, die in de 70 is en haar continue vertelt hoe ze het met haar kinderen moet aanpakken. Haar gezondheid waarmee ze worstelt. De financiële chaos waar ze in beland en tenslotte de avondjes op het koor en de strijd onderling. Tenslotte lezen we over het werk van Marjolein, het moeilijke besluit wat ze moet nemen en de nare gevolgen.

De schrijver Esther van der Ham heeft hiermee een mooi verhaal neergezet. Met veel drama wordt het verhaal vertelt van Marjolein. Het is een dramatische rollercoaster waarin ze beland. Van het een rolt de lezer in het andere drama. En met alles is er weinig of geen begrip voor hoofdpersoon Marjolein. Die veelal maar niets zegt, wat ook niet helpt. Het enige waar ze kordaat in is, is het besluit op het gebied van haar gezondheid. En dat is prachtig te lezen.
Het boek krijgt een twist aan het einde. Dit einde past meer bij een thriller. Ik vond het jammer dat het boek zo afliep.

Ik geef het 4 sterren.