Lezersrecensie
Schaduwman is creepy, het klopt en het kraakt!
De auteur
Phoebe Locke is de synoniem voor Nicci Cloke een fulltime-writer die in London woont en werkt. In 2017 is ze genomineerd voor de Carnegie-Medaille, de oudste kinderboeken award. De Tall Man is haar 1e psychologische thriller.
Over de originaliteit: niet helemaal zeker is, dat ze mogelijk is getriggert door de film The Tall Man, uit 2012. Een legendarisch figuur die kinderen meeneemt. Zeker is wel dat haar editor Kate na het lezen van het boek dagen niet kon slapen en regelmatig in alle hoekjes meest kijken of de kust wel veilig was. (bron: www.thebookseller.com) Op diezelfde site wordt de film een "Spellbinder" thriller genoemd, naar de film uit 1988. Het heeft hier ook iets van weg.
Het verhaal
De Tall Man/ Schaduwman is het spannende verhaal van de family Banner. Met onder andere Sadie in de hoofdrol, wie de Schaduwman in haar jeugdjaren heeft bezocht, in de donkeren schaduwen. Verder lezen we over de 17-jarige Amber die niet lang geleden nog beschuldigd werd van moord. Tenslotte lezen we over Greta die bezig is met een True-Crime-documentaire. De vertelperspectief is 2e persoon.
Het boek begint bij 4 kleine meisjes, ze hebben een verhaal te vertellen. "Als oudste heb ik de taak om het jou te vertellen. Over de man in het bos". Het is spannend en ook best eng, in het jaar 1990. De toon is gezet.
Sluipende spanning, duistere schaduwen en kleine stoute meisjes zijn mooie elementen
Phoebe Locke heeft een zeer mysterieus verhaal neergezet, waar je in het begin wel even bij moet blijven. Anders is het niet direct duidelijk in welke tijd je zit. Vanuit verschillende verhaallijnen lezen we stukje voor stukje over Sadie en Amber. Greta werkt mee aan de documentaire over Amber. Zij gedraagt zich als een ware Diva, maar er blijkt een duistere kant in Amber te zitten. Sadie, haar moeder, is een tijdje verdwenen. Na de geboorte van haar dochter pakte zij haar spullen. |Waar was zij al die tijd? En waarom ging ze weg, om na 16 jaar weer terug te keren? Tijdens het lezen rijzen deze vragen boven. Sadie is angstig en heeft iets met schaduwen. Best creepy.
Naarmate je leest, krijg je spontaan kippenvel vanwege de creepy-sfeer. Het belooft heel wat, maar wordt deze verwachting waargemaakt? ( Bij mij niet geheel, ik dacht dat het veel enger was.) Of speelt er iets anders? Naast de kippenvel die je krijgt, speur je mee, want wat gebeurde er allemaal in 1990 en daarna? Locke weet de spanning goed op te bouwen. Als je richting het einde denkt dat je het wel snapt, kom je bedrogen uit. En blijven er een aantal vragen onbeantwoord hangen.
"Schaduwman is creepy, het klopt en het kraakt en zorgt ervoor dat je even uit de schaduwen blijft".
Waardering: 4 sterren
Phoebe Locke is de synoniem voor Nicci Cloke een fulltime-writer die in London woont en werkt. In 2017 is ze genomineerd voor de Carnegie-Medaille, de oudste kinderboeken award. De Tall Man is haar 1e psychologische thriller.
Over de originaliteit: niet helemaal zeker is, dat ze mogelijk is getriggert door de film The Tall Man, uit 2012. Een legendarisch figuur die kinderen meeneemt. Zeker is wel dat haar editor Kate na het lezen van het boek dagen niet kon slapen en regelmatig in alle hoekjes meest kijken of de kust wel veilig was. (bron: www.thebookseller.com) Op diezelfde site wordt de film een "Spellbinder" thriller genoemd, naar de film uit 1988. Het heeft hier ook iets van weg.
Het verhaal
De Tall Man/ Schaduwman is het spannende verhaal van de family Banner. Met onder andere Sadie in de hoofdrol, wie de Schaduwman in haar jeugdjaren heeft bezocht, in de donkeren schaduwen. Verder lezen we over de 17-jarige Amber die niet lang geleden nog beschuldigd werd van moord. Tenslotte lezen we over Greta die bezig is met een True-Crime-documentaire. De vertelperspectief is 2e persoon.
Het boek begint bij 4 kleine meisjes, ze hebben een verhaal te vertellen. "Als oudste heb ik de taak om het jou te vertellen. Over de man in het bos". Het is spannend en ook best eng, in het jaar 1990. De toon is gezet.
Sluipende spanning, duistere schaduwen en kleine stoute meisjes zijn mooie elementen
Phoebe Locke heeft een zeer mysterieus verhaal neergezet, waar je in het begin wel even bij moet blijven. Anders is het niet direct duidelijk in welke tijd je zit. Vanuit verschillende verhaallijnen lezen we stukje voor stukje over Sadie en Amber. Greta werkt mee aan de documentaire over Amber. Zij gedraagt zich als een ware Diva, maar er blijkt een duistere kant in Amber te zitten. Sadie, haar moeder, is een tijdje verdwenen. Na de geboorte van haar dochter pakte zij haar spullen. |Waar was zij al die tijd? En waarom ging ze weg, om na 16 jaar weer terug te keren? Tijdens het lezen rijzen deze vragen boven. Sadie is angstig en heeft iets met schaduwen. Best creepy.
Naarmate je leest, krijg je spontaan kippenvel vanwege de creepy-sfeer. Het belooft heel wat, maar wordt deze verwachting waargemaakt? ( Bij mij niet geheel, ik dacht dat het veel enger was.) Of speelt er iets anders? Naast de kippenvel die je krijgt, speur je mee, want wat gebeurde er allemaal in 1990 en daarna? Locke weet de spanning goed op te bouwen. Als je richting het einde denkt dat je het wel snapt, kom je bedrogen uit. En blijven er een aantal vragen onbeantwoord hangen.
"Schaduwman is creepy, het klopt en het kraakt en zorgt ervoor dat je even uit de schaduwen blijft".
Waardering: 4 sterren
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Annette Overvoorde
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
