Meeleven met Vreemden

Verwacht je alleen traditionele scifi dan zit je misschien verkeerd. Het Groene Kristal is meer een fantasie van gevoelens en emoties. Met een pakkend begin en een bontgekleurd gezelschap als helden is Het Groene Kristal een veelbelovende start van Esther Wagenaars scifi fantasy trilogie. Hoe brengt het gestrande onderzoeksteam van de aarde het eraf op een gekoloniseerde planeet die primitief en vredelievend zou moeten wezen? En hoe doe je dat: je niet bemoeien met het lot van anderen die inmiddels je vrienden geworden zijn?

Het Verhaal

Ooit startte de aarde meerdere kolonisatie projecten, waaronder de inmiddels vergeten Terra 7. Het verhaal start dan ook wanneer de locatiegegevens van Terra 7 na lange tijd zijn teruggevonden en een onderzoeksteam naar de planeet kan worden gestuurd. Hun missie is om te observeren en te onderzoeken zonder de wereld van Terra 7 te beïnvloeden. Maar al bij aankomst gaat het plan grandioos mis.

De primitieve beschaving van Terra 7 blijkt helemaal niet zo primitief, en na te zijn neergeschoten door een raket stort het ruimteschip van de aarde neer op de planeet. De vier bemanningsleden staat vervolgens een overlevingsstrijd te wachten wanneer ze niet alleen een manier moeten zoeken om contact te vinden met de aarde, maar ook hun schip uit vijandige handen moeten zien te redden.

Een Vergeten Missie

Het leuke van dit boek is dat het verhaal eenvoudig lijkt in opzet, maar de combinatie van personages kleur en charme weet toe te voegen die de plotlijn verrijken en uitbreiden. De simpele taak van het overleven op een verre planeet en het ontdekken van een onbekende wereld raakt gecompliceerder naarmate het verhaal vordert. Want hoe kan je als bemanningslid niet willen ingrijpen in een wereld wanneer je beter en beter bekend raakt met diens bewoners?

Kwesties die ook in onze huidige maatschappij tot discussie en zorgen leiden worden mooi aangekaart in dit eerste deel. Esther kan ons hiermee een spiegel voorhouden door het verschil tussen een vreedzame aarde, een ideaal voor ons, en een minder vreedzame Terra 7, een fantasievolle weerspiegeling van onze maatschappij. Rasverschillen, vooroordelen, manipulatie, macht misbruik en biologische wapens zijn enkele voorbeelden van dit soort thema’s. Waarschijnlijk zitten er genoeg hot topics in Het Groene Kristal om hier een mooi werkstuk over te schrijven.

De aardse helden die naar Terra 7 gestuurd worden zijn herkenbaar voor ons in hun reacties en uitingen, en dat maakt het makkelijk om in het verhaal te duiken. Dat er vier bemanningsleden zijn en nog veel meer personages ten tonele verschijnen werkt prima, omdat Esther de lezer al snel één van de bemanningsleden laat volgen in plaats van alle vier. Door een paar narratieve trucjes weet ze daarmee rommeligheid te voorkomen en een overvloed aan gevolgde personages te vermijden.

In plaats van de vier bemanningsleden volgt de lezer dus vooral één van de aardse crew, Virginia, en drie van de inheemse bevolking. Zania, een Terrazone, doet zoals de naam al doet vermoeden erg veel denken aan de Amazones die wij gewend zijn vanuit de literatuur. Een sterk karakter, een jager, een vechter. Verder volgt de lezer Dion, een groene man met telepathische krachten en Kyril, een man van gemixte afkomst en lid van de locale verzetsgroep. Al deze karakters volgen is niet lastig omdat ze vaak met elkaar optrekken.

Esther geeft een kijkje in ieders gedachten en zo weet de lezer al snel dat ieder karakter zijn of haar eigen doelen nastreeft. Fijn is het dan ook dat de protagonisten onderling redelijk goed communiceren en bereid zijn elkaar te helpen om hun doelen te bereiken.

Fantasy Door Een Vrouwelijke Hand

Eén van de redenen dat ik zo enthousiast genoten heb van het boek was de duidelijke vrouwelijke hand in dit verhaal. Naast dat twee van de vier protagonisten vrouwen zijn, hebben we hier te maken met een paar kwesties die ik niet zou verwachten van een mannelijke schrijver. Zo worden de Terrazones gebruikt als pionnen door de Afranen die hun een virus hebben toegediend. Vrouwelijke Terrazones worden hierdoor dodelijk ziek tijdens de zwangerschap. Het is een ziekte waarvoor alleen de Afranen een antidote hebben. Dat Zania handelt vanuit het oogpunt om haar zwangere zus te redden is voor mij een aangename verassing in een verhaal vol actie en technologie.

Maar ook de romantische plots worden niet achtergesteld in dit verhaal. Waar veel scifi schrijvers de nijging hebben hun vaak mannelijke helden korte bondige relaties te geven of befaamde one-night stands, gunt Esther haar protagonisten meer diepgang wat de liefde betreft. Een mooi voorbeeld is Dion en Zania, een verhaallijn, een relatie én een setje die op alle fronten aan mijn stoutste verwachtingen voldoen. Ze zijn dan ook mijn favoriete personages uit haar verhaal geworden.

Terra 7

Naast deze vrouwelijke ‘touch’ is er geen tekort aan actie scènes, bedrog en dilemma’s. Het boek past dan ook prima tussen andere traditionele scifi fantasy verhalen.

De stijl doet denken aan Jack Vance, met een abstracte opening in de vorm van een transcriptie die de achtergrond schetst waartegen dit verhaal zich afspeelt, tot de perikelen die de helden meemaken. Ook de humor die Esther toepast, vooral tussen scène wisselingen, mag hierbij niet worden vergeten. De energiepistolen dragen bij aan de Blake’s 7 sfeer die af en toe door komt schemeren, en benamingen en missies doen soms wat denken aan Dungeon and Dragons bordspel situaties (al zijn er geen draken. Een fantasy zonder draken. Maar met fantasievolle lama’s als rijdier. Hoe origineel is dat! ).

De voorkant is passend en toont een Terrazone die klaar is voor de jacht. Een prachtig model een mooie belichaming van een van de heldinnen uit dit eerste deel. Hopelijk zullen we deze Terrazone snel eens mogen spotten op een evenement waar Esther weer zal verschijnen.

Conclusie

Dit is een aanrader voor een brede doelgroep. Een Scifi die niet té technisch is maar waar technologie wel degelijk een belangrijke rol in speelt. Een Fantasy waarin de lezer een nieuwe rijke omgeving ontdekt inclusief diens volkeren. Een prettige schrijfstijl met humor en romantiek die beide niet de hoofdtoon van het verhaal overnemen maar er wel voor zorgen dat het lezen een plezante reis blijft van begin tot eind. Dit smaakt naar meer. Op naar deel 2!