Prettig leesbare detective zonder bijzonder te zijn

Voor privédetective Brenna Spector is een langer leven weggelegd dan één avontuur  in een thriller. De Amerikaanse auteur Alison Gaylin ontdekte het bestaan van hyperhymesia, een neurologische afwijking waardoor mensen die dit hebben, alles onthouden wat ze bijvoorbeeld jaren geleden hebben gedaan, gedragen of gegeten. Geen enkel detail van hun leven ontgaat hen: beelden, geluiden, smaken, geuren. De auteur zelf vond het idee om elke dag van haar leven met al haar zintuigen van alles te herinneren, behoorlijk eng. En daarmee ontsproot het idee om haar protagonist Brenna Spector met deze ’neurologische afwijking’ uit te rusten. In 2014 verscheen het eerste deel En ze was en onlangs is deel twee In het donker, met Brenna Spector op de markt gekomen.

In het donker, start met de plotselinge verdwijning van Lula Belle, een meisje dat voor de webcam haar kunsten vertoont. Brenna Spector komt met de zaak in aanraking en probeert een spoor van het verdwenen meisje te vinden. Nog maar amper met het onderzoek gestart, komt de naam van haar zus Clea, die 25 jaar eerder plotseling is verdwenen, steeds vaker naar voren.
Dit gegeven neemt voor Brenna zo’n vormen aan dat bij haar al vlug de overtuiging groeit, via de verdwenen Lula Belle, meer informatie te krijgen over haar zus. Met al haar energie stort ze zich op de zaak en duikt steeds dieper in de diffuse wereld van criminaliteit, afpersing, drugs en seks. Of dat ook de wereld zal zijn waar ze haar zus terug gaat vinden is nog maar zeer de vraag.

In het donker is op de eerste plaats een detectiveverhaal, aangevuld met de zeer speciale persoonlijke eigenschappen die door de auteur aan Brenna Spector zijn toegedacht. Het biedt perspectief om, vanuit haar geheugen, lopende onderzoeken plotselinge wendingen te kunnen geven. Dat gebeurt ook wel maar Gaylin is zichtbaar voorzichtig met de dosering om de geloofwaardigheid geen geweld aan te doen. Dat resulteert in een mengeling van een diversiteit aan criminele acties die in de onderwereld gemeengoed zijn. Of daar de speciale eigenschappen van de privédetective echt iets aan toevoegen, wordt niet direct duidelijk. Het plotseling verdwijnen van een familielid kan, zonder deze eigenschappen, ook vrij nadrukkelijk in het geheugen van achtergebleven familieleden blijven hangen en bij gelegenheid weer haarscherp naar boven komen. Daarmee is In het donker wel een aantrekkelijk verhaal om te lezen waarin de spanning een constante lijn vormt en de oplossing niet direct voor de hand ligt, echter zonder echt bijzonder te zijn. Een verhaal ook met aan het einde nog genoeg onbeantwoorde vragen voor een nieuw avontuur met deze sympathieke privédetective en haar collega’s.