Het gevoel dat je een heel bijzonder verhaal aan het lezen bent laat me nog steeds niet los

Eerst een kijkje naar de cover, ik vind dat de cover de sfeer van dit verhaal heel goed weergeeft en er netjes verzorgd uitziet. Ook belangrijk voor het boek vind ik.

In het tweede deel van deze trilogie gaat het verhaal verder terwijl Nimue en haar broertje gevangen zijn door de Asklepios Congregatie. Diegene die hun gevangen heeft blijkt een neef te zijn en vele vragen rondom de oom van Nimue’s moeder en grootmoeder krijgen hier antwoorden Helaas roepen deze antwoorden ook weer vragen op. Er komen nieuwe belangrijke figuren in hun leven, de verpleegster Sini en Wolf, Vooral het laatste figuur word heel belangrijk voor Nimue. Ze weten te ontsnappen dankzij deze nieuwe vrienden en vertrekken per boot op zoek naar hun moeder en naar antwoorden op de vele vragen.

Het gevoel dat je een heel bijzonder verhaal aan het lezen bent laat me nog steeds niet los, elk vrij moment ben ik aan het lezen omdat je geen idee hebt waar dit zal eindigen. De schrijfstijl van Mara Li lijkt ook te groeien, ze heeft zich echt in deze dystopische wereld verdiept, is erin ondergedoken en komt pas weer boven als ik deel drie heb gelezen. Het is een serie die zich in de toekomst afspeelt en toch heel realistisch en voorspellend zou kunnen zijn. Dat merk je vooral als je aan het lezen bent terwijl de rest naar het journaal kijkt. Dan lijkt het allemaal niet zo ver weg te zijn, De vervuiling en de gevolgen voor ons……
Nimue komt tijdens haar vlucht met Arthur op een eiland aan waar ze mensen ontmoet die ze weer moet gaan vertrouwen als dat lukt.Haar zorg voor haar broer wordt haar bijna teveel, dat is zo menselijk en met dit voorbeeld hoop ik duidelijk te maken dat Mara Li hele bijzondere fantasy of Young Adult schrijft. Ze combineert het goed met de legende of de mythes rondom Arthur en toch kun je jezelf nog steeds herkennen in de personen en dat is mooi gedaan.