Terug naar waar het fout ging.......

In het tweede deel van deze trilogie gaat Justin Cronin terug naar het begin, naar de tijd waarin de 12 ontsnappen aan hun bewakers en als viralen de wereld besmetten en de bevolking uitroeien. Amy die onsterfelijk is en Alicia die krachtiger blijkt te zijn dan ooit. Waar was iedereen nu?
Het duurde even voor ik weer om kon schakelen want ik had deel 1 net uit en zat voor mijn gevoel ergens anders in het verhaal.
Zijn meeslepende schrijfstijl is zijn redding want voor ik het wist ging ik mee op reis met de nieuwe hoofdpersonen. De zwangere lila die tussen de chaos in een bouwmarkt een kleur staat uit te zoeken voor de babykamer en daar Kittridge ontmoet en met hem op de vlucht slaat.
Dit verhaal en de andere verhalen maken dat dit boek op mij helemaal niet meer overkwam als een fantasy boek. Het zorgde voor kippenvel tijdens het lezen.
Personages verschijnen, veroveren je hart omdat ze zo menselijk en echt zijn en Justin Cronin laat ze ook zo weer verdwijnen. Jou als lezer vol verbijstering achterlaten.
Het omschakelen tussen heden en verleden kan Justin Cronin heel erg goed en hij houdt de aandacht van de lezer goed vast. Het is een spannender vervolg met veel persoonlijk drama.
Ik waardeer dat de auteur de gebeurtenissen beschrijft zonder al te veel heftige en bloederige details en drama. Je merkt dat de hoofdpersonen verder willen, misschien wennen aan de gebeurtenissen (?) en nog verbetener de strijd aangaan.
Je voelt dat er gewerkt wordt naar een fenomenaal slotstuk. Het derde deel. Mijn verwachtingen zijn heel erg hooggespannen en ik zie ernaar uit