Eigen visie leidt tot een bijna zelfdestructie

Het verhaal lijkt te gaan over Howard Roarke een weerbarstige architect, die niets doet wat zijn visie hem niet in geeft, hij werkt individueel en gaat door tot hij zichzelf bijna vernietigd.

Door zijn werkstijl heeft hij al vanaf school veel vijanden, zelfs zijn tijdelijke vrienden verworden tot vijand, bij Dominique (een dochter van een groot architect) gaat dit wel erg ver, de diepe liefde die ze tot elkaar voelen heeft raakvlakken met vernietiging van elkaar.

Iedereen weet dat Howard Roarke een briljant architect is, en als het te moeilijk wordt of als het voor de normale architect te veel gevraagd wordt, komt Roarke in beeld.

Door zijn eigen visie altijd hoog te houden (hij bouwt een tempel op een oneerbiedige manier) haalt hij wat rechtszaken op de hals, maar uiteindelijk blijft hij overeind en zegeviert hij over al zijn vijanden, die tevens zijn bewonderaars zijn, uiteindelijk is Dominique ook om.

Het is een adembenemend product, een te groots boek om zo maar in een paar zinnen samen te vatten, daarom zou eigenlijk iedereen dit moeten lezen, de dikte van het boek zal iets afschrikken, maar als je uiteindelijk het boek dicht slaat, weet je dat je een meesterwerk achter je naam hebt staan, als gelezen werk bedoel ik dat, kortom een geweldig boek, met fantastische personages uitgewerkt door een magnifieke auteur.