Belangrijk boek

Toen ik van uitgeverij Ten Have een mailtje ontving of ik Emma wil leven wilde lezen, reageerde ik meteen volmondig ja. Ik heb de documentaire over Emma op televisie gezien en dat raakte mij diep. Om nogmaals in Emma’s strijd met anorexia te duiken, las ik dit bijzondere boek waarin Josha gebruik heeft gemaakt van de verhalen van mensen die dichtbij Emma stonden, maar ook dagboekfragmenten van Emma zelf. Op deze manier heeft iedereen een stem gekregen in dit bijzondere verhaal.

Normaal kan ik veel vertellen over een boek, maar op dit moment weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik heb wederom heel erg moeten huilen om haar verhaal. Ze wilde zo graag herstellen, maar de anorexia was te sterk waardoor ze de strijd verloor. Het was fijn dat je niet alleen het perspectief van de familie, vrienden en Emma zelf kreeg, maar juist ook die van de mensen die Emma verzorgd hebben. Je voelt hoe machteloos ze stonden tegenover deze kwaadaardige ziekte. Ook zitten er foto’s van Emma verwerkt in het boek en je ziet hoe ze steeds dunner en dunner wordt. Soms lees je over een complete maand, soms een specifieke datum. Vooral het laatste stuk van haar leven is datum gericht. Je zit dan eigenlijk een beetje mee af te tellen naar het einde.

Emma’s verhaal is hartverscheurend, maar wel belangrijk. Het geeft meer inzicht in de nare ziekte waar nog steeds veel onduidelijkheid over bestaat.