Wraak met blauwe ogen

Na het lezen van het debuut Waanzin van Karin Hazendonk was ik heel benieuwd naar haar nieuwe thriller. Met dank aan LetterRijn mocht ik dit boek vooruitlezen en recenseren.

De dood heeft blauwe ogen is goed opgebouwd met meerdere verhaallijnen. Het boek gaat over macht, wraak en de binding tussen vader en dochter. Het taalgebruik is goed leesbaar. Per hoofdstuk is helder aangegeven vanuit wiens perspectief je het verhaal volgt. Hierdoor leef je met de verschillende personages goed mee en kom je steeds meer te weten over de verschillende plots. Het einde is niet onverwachts, maar laat voldoende aanknopingspunten over waardoor je nog lang blijft hangen bij de personages.

De dood heeft blauwe ogen is een goed opgebouwde thriller met verrassende wendingen. Hannah, 15 jaar, is bevriend met Ilse. Als ze ontdekken dat er een schuurfeest wordt gehouden met een DJ waar Hannah enorm fan van is, bedenken ze een plan om daar stiekem naar toe te gaan. Tijdens het feest staat Hannah in adoratie naar de DJ te kijken, met een drankje in haar hand. Ze wordt uitgenodigd in zijn kleedkamer en is vanaf dat moment verdwenen. Haar vader Jan en haar moeder Martine schakelen de politie in, maar daar waar Jan actief op zoek gaat, duikt Martine met migraine in bed. Wat er is er toch aan de hand met die twee, waarom leven ze zo langs elkaar en lijkt daar iets van haat te ontstaan? Een nieuwe familierechercheur Loes gaat aan de slag met de verdwijning. Ze wordt daarbij geholpen door haar collega Rob. Ze gaat op zoek naar de organisatie achter het schuurfeest maar de vader van Hannah onderneemt tegelijkertijd ook een speurtocht. Meerdere mannen spelen mogelijk een rol. Seks en macht spelen een dubieus spel. Als Hannah uiteindelijk gevonden wordt, ontstaat een gedreven wraakactie. Pas dan wordt de titel duidelijk. En wat kunnen blauwe ogen koud zijn.