Rondom dit verzorgingstehuis is niets wat het lijkt; origineel

“Wie zonder zonde is werpe de eerste steen” En zo geschiedde…..

In Zonnegloren maken we kennis met het wel en wee van de bewoners en hun dagdagelijkse leven. Als je denkt dat het leven in dit verzorgingstehuis over de rustige-oude-dag gaat, zit je er ver naast. In het verzorgingstehuis werkt Dientje. Een lieve, vrolijke, actieve, rondborstige verzorgster, die haar ziel en zaligheid (zelfs letterlijk) in haar contacten met de bewoners legt. Daarnaast leven we mee met Geert, een zelfstandige, succesvolle apotheker die in zijn sociale leven enorm onervaren en onhandig is. Onder de bewoners Wolf, die net als de vader van Dientje journalist was, Ted die zich voortbeweegt in een rolstoel en Annie en Truus, vriendinnen die veel plezier hebben terwijl Truus Annie in haar rolstoel voortduwt. Allen zijn gedreven om hun oude dag in te zetten voor een betere wereld. Of is het toch wraak? Het verhaal eindigt met een originele climax op de publieke tribune van de Tweede Kamer.

In dit verzorgingstehuis is niets wat het lijkt en met dit boek heeft de schrijver een vermakelijke, eigentijdse en originele thriller geschreven, die zomaar werkelijkheid zou kunnen worden. De corruptie en misstanden zijn immers al onder ons……….. Daar waar de achterflap het heeft over erotiek, moet je als lezer tegen recht-toe-rechtaan seksuele beschrijvingen kunnen, die net zo goed de vraag opwerpen of je iets slechts moet doen om iets beters te creëren en of de wereld daar wel beter van wordt……. Vanwege de seks-scenes durf ik dit boek niet aan te raden, maar de rest van het verhaal vind ik een originele aanrader!