Lezersrecensie
Romantiek en mysterie met een verrassende twist
Als je ‘De geheime tuin’ van Sarah Jio oppakt, zou je het liefst zo de cover inkruipen om op het bankje plaats te nemen en in de prachtige tuin de sfeer op te snuiven. En dit gevoel wordt in het verhaal voortgezet. Door haar beeldende manier van schrijven zie je de prachtige tuinen en het interieur van het huis voor je en zie je jezelf al bijna door de vele kamers dwalen.
Het verhaal speelt zich af in twee tijdzones: het verhaal van Flora in 1940 en dat van Addison in 2001. Grote gemene deler in beide verhalen is de uiterst zeldzame camelia Middlebury Pink, maar ook huishoudster mevrouw Dilloway is een verbindende factor. Als Addison met haar echtgenoot Rex haar intrek neemt op het landgoed zwaait zij er nog steeds de scepter. Wat is haar rol in het geheel en waarom zitten sommige kamers op slot en houdt mevrouw Dilloway de sleutels daarvan angstvallig bij zich? Maar Addison en Flora hebben nog een ding gemeen. Beiden hebben zij een groot geheim dat ze liever nooit geopenbaard willen zien.
Door de perspectiefwisselingen, die ieder in hun eigen tijd chronologisch verlopen, wordt duidelijk dat er zich in het verleden duistere zaken hebben afgespeeld die Addison in haar tijd probeert te ontrafelen. Daarnaast moet Addison ook nog de strijd aangaan met de demonen uit haar eigen jeugd, die haar blijven achtervolgen zelfs als zij zich veilig in het verre Engeland waant.
En juist die wisselingen in tijd en het stukje spanning dat Sarah Jio prima gedoseerd toevoegt, zorgen ervoor dat je werkelijk door het verhaal vliegt. Je wil gewoon weten hoe het verder gaat, waardoor je elke keer denkt: nou, nog een hoofdstuk dan! Beide verhaallijnen zijn boeiend, maar het verhaal van Flora is net even iets spannender en spreekt iets meer tot de verbeelding.
Het boek heeft alles wat een feelgood zo leuk maakt: romantiek, een mysterie en een happy end met een verrassende twist. Als de andere boeken van Sarah Jio net zo fijn geschreven zijn als ‘De geheimzinnige tuin’ heeft ze er een fan bij.
Het verhaal speelt zich af in twee tijdzones: het verhaal van Flora in 1940 en dat van Addison in 2001. Grote gemene deler in beide verhalen is de uiterst zeldzame camelia Middlebury Pink, maar ook huishoudster mevrouw Dilloway is een verbindende factor. Als Addison met haar echtgenoot Rex haar intrek neemt op het landgoed zwaait zij er nog steeds de scepter. Wat is haar rol in het geheel en waarom zitten sommige kamers op slot en houdt mevrouw Dilloway de sleutels daarvan angstvallig bij zich? Maar Addison en Flora hebben nog een ding gemeen. Beiden hebben zij een groot geheim dat ze liever nooit geopenbaard willen zien.
Door de perspectiefwisselingen, die ieder in hun eigen tijd chronologisch verlopen, wordt duidelijk dat er zich in het verleden duistere zaken hebben afgespeeld die Addison in haar tijd probeert te ontrafelen. Daarnaast moet Addison ook nog de strijd aangaan met de demonen uit haar eigen jeugd, die haar blijven achtervolgen zelfs als zij zich veilig in het verre Engeland waant.
En juist die wisselingen in tijd en het stukje spanning dat Sarah Jio prima gedoseerd toevoegt, zorgen ervoor dat je werkelijk door het verhaal vliegt. Je wil gewoon weten hoe het verder gaat, waardoor je elke keer denkt: nou, nog een hoofdstuk dan! Beide verhaallijnen zijn boeiend, maar het verhaal van Flora is net even iets spannender en spreekt iets meer tot de verbeelding.
Het boek heeft alles wat een feelgood zo leuk maakt: romantiek, een mysterie en een happy end met een verrassende twist. Als de andere boeken van Sarah Jio net zo fijn geschreven zijn als ‘De geheimzinnige tuin’ heeft ze er een fan bij.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Helma Koot
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
