Doodenge thriller die je aan het denken zet

Wat heeft Clare Mackintosh een doodeng onderwerp gekozen voor haar thriller Ik zie jou. Want stel je eens voor, dat een volkomen wildvreemde een foto van je maakt, die plaatst op een (geheime) dating site en dat geïnteresseerden, tegen betaling, alles te weten komen over je hele doen en laten, je routines en je dagindeling. En dat allemaal zonder dat jij daar enig benul van hebt. Doel van dit alles: ogenschijnlijk spontaan net jou in contact komen. Maar het meest griezelige is dat er ook mensen reageren die hele andere, duistere, plannen met jou hebben. Je moet er toch niet aan denken dat zoiets toch ooit maar echt zou kunnen gebeuren. Maar dat is nu precies wat er wel gebeurt in Ik zie jou.

De 40-jarige Zoë Walker ziet opeens een foto van zichzelf in een datingadvertentie in de krant. Een ding weet ze zeker: zij heeft die niet geplaatst! Als ze zich erin verdiept blijkt er elke dag een foto van een andere vrouw geplaatst te worden en ze ontdekt tot haar grote schrik dat één van deze vrouwen vermoord is aangetroffen. Ze neemt contact op met de politie en maakt zo kennis met de andere hoofdpersoon in het verhaal: rechercheur Kelly Swift.

Het verhaal wordt afwisselend vanuit Zoë en Kelly verteld. Hierdoor krijg je de invalshoek van zowel het slachtoffer als de voortgang van het politieonderzoek te zien. Tussendoor komt de kwade genius van dit alles, de ontwerper van de website, aan het woord. Maar echt veel informatie over zijn identiteit is daar niet uit te halen. Langzamerhand vertrouwt Zoë niemand meer. Iedereen die nieuw in het leven van haar en haar gezin komt, bekijkt ze met argus ogen. Want is de nieuwe vriend van haar dochter wel wie hij zegt dat hij is? En wat doet haar baas met die stapel oude kranten waar de bewuste datingadvertenties in staan? En als ze erachter komt dat Simon, haar levenspartner, niet helemaal eerlijk is geweest begint ze zelfs aan zijn liefde te twijfelen. De enige die ze nog vertrouwt zijn haar kinderen Katie en Justin en haar buurvrouw en hartsvriendin Melissa.
Kelly doet op haar beurt haar uiterste best om de zaak op te lossen, maar zij heeft ondertussen nog te dealen met een gebeurtenis in haar verleden, waar ze nog steeds geen vrede mee heeft.

Het boek is een spannend kat-en-muisspel en al lezende begin je net als Zoë alles en iedereen te verdenken en word je regelmatig op het verkeerde been gezet. En dan tot slot het plot met een, hoe kan het bijna anders, ijzingwekkende twist. Zonder nu direct paranoïde te worden, zet het je toch wel aan het denken over je eigen routines. Want stel je nou toch eens voor …. doodeng toch?