Recensie Schaduwzuster

Het boek bestaat uit 2 invalshoeken: het ene moment is Marjolein aan het woord die vertelt welke impact de bedreiging op school en wat er verder nog gebeurd is, op haar heeft. En niet alleen op school gaat het niet goed, ook de relatie met haar man komt onder druk te staan.
Het volgende moment is de tweelingzus van Marjolein, Marlieke, aan het woord. Zij vertelt hoe de familie probeert de draad weer op te pakken na de dood van Marjolein, die enkele maanden na het incident op school vermoord wordt. Natuurlijk wordt als eerste de leerling die Marjolein heeft bedreigd, verdacht van de moord, maar wanneer hij een alibi blijkt te hebben wordt het allemaal erg raadselachtig. Wie zou haar in vredesnaam dood willen? Marlieke denkt wat aanknopingspunten te hebben en probeert de waarheid te achterhalen, maar zoekt ze wel in de goede richting?

Na het lezen van De reünie van Simone van der Vlugt, was ik erg nieuwsgierig naar dit boek. En de schrijfster heeft me zeker niet teleurgesteld! Ik vond het een mooi boek en door de aparte opbouw van de hoofdstukken, met afwisselend Marjolein (voor haar dood) en Marlieke (na de dood van Marjolein) als vertelster, blijft de spanningsboog hoog.
Ook de actualiteit in het boek sprak me aan, omdat het fenomeen ‘zwarte en witte scholen’ helemaal van deze tijd is. Simone van der Vlugt geeft een inkijkje in hoe het op een zwarte school toegaat en wat dit voor o.a. het onderwijzend personeel betekent.
De titel van het boek, Schaduwzuster, is een hele mooie titel en pas begrijpelijk wanneer je het boek hebt gelezen. Gauw doen dus, want ik vind het een aanrader!

Het enige waar ik moeite mee blijf hebben, is de aanduiding: literaire thriller. Iedereen schrijft tegenwoordig blijkbaar literaire thrillers, maar ik zie geen verschil tussen dit soort boeken en de ‘gewone’ thrillers. Voor mij is het alleen een verkooptactiek die zo langzamerhand zijn waarde heeft verloren en zelfs aversie oproept.