Woestijnzand

Pas op voor spoilers.
Dit korte verhaal gaat over een opgraving in Egypte waarbij twee archeologen met een nieuwe techniek een grafkamer vinden waarin een vreemd soort mummie zit. Degene die hen tegen zou kunnen werken, de Egyptische Hassan, die bij de opgravingen moet zijn van zijn regering, is niet vrolijk maar een echte tegenstander wordt het niet. Hij ontdekt ook niet dat de twee mannen homo's zijn, een gegeven wat erbij gesleept lijkt te zijn voor dit verhaal, want diversiteit is momenteel hot voor schrijvers. Behalve dat de ene man voor de ander zorgt, en dat is niet iets dat specifiek voor homo's hoeft te gelden, merk je er verder weinig van. Vrouwen komen trouwens in het hele verhaal niet voor als personages, alleen vrouwen die op straat lopen en hoofddoeken dragen, worden even aangekaart. De Arabische Lente is erbij gehaald, dan denk je: nu wordt het spannend. Er lopen mannen met geweren in de stad. Maar ze doen niks. Zeggen alleen dat de twee personen waar het verhaal om draait, weg moeten gaan. Dat doen ze. Ze lopen door lege straten, (terwijl er een revolutie aan de gang is?), komen in een leeg hotel waar ze weer zomaar een kamer in beslag nemen zonder enige tegenstand. Er wordt nog even een fantastisch element in het verhaal geperst door het universum te laten wervelen en dan gaan de twee mannen om de beurt dood aan de vloek van de mummie. Veel betreden paden met een sausje van dit en dat om het gemaakt origineler over te laten komen, maar het is een horror verhaal dat nergens echt spannend of griezelig wordt. Ik vond het erg teleurstellend.