Lezersrecensie
Matig fictiedebuut “ter leering ende vermaeck”, maar met belofte
“De val van Annika S.” is het eerste deel van een vijfdelig fictieproject van Jo Simons en Annejet van der Zijl.
De auteurs zijn voor dit verhaal geïnspireerd geraakt door een artikel over een SPD-politica die in 2016 door de mand viel m.b.t. leugens in haar cv, en vervolgens verdween. Ze verbaasden zich erover dat nergens in de media het verhaal te lezen was hoe deze politica zover had kunnen komen, wat eraan vooraf ging, en wat er daarna met haar is gebeurd. Deze verwondering is de voedingsbodem voor “De val van Annika S.”
Hoewel dit boek zeker ook historische feiten kent, is het verhaal toch vooral “ter vermaeck”. Personages zijn allen fictief. Het geheel leest lekker weg en heeft een positieve toon, ondanks de verwijzingen naar gruwelijke misstanden in de oorlog. Daarnaast is vooral merkbaar dat dit eerste verkenningen zijn op het vlak van fictie. Het verhaal blijft oppervlakkig en karakters worden beperkt uitgewerkt. Ook komen de criminele en recherche-aspecten wat klungelig over. Wat dit laatste betreft, kan ter verdediging worden gesteld dat het boek (in elk geval binnen Hebban) als roman is geclassificeerd, niet als thriller. Maar toch, er valt voor de auteurs nog flinke groei te behalen in dit genre. En dat in combinatie met de prettige schrijfstijl mag een belofte zijn voor de volgende romans in het vijfluik.
De auteurs zijn voor dit verhaal geïnspireerd geraakt door een artikel over een SPD-politica die in 2016 door de mand viel m.b.t. leugens in haar cv, en vervolgens verdween. Ze verbaasden zich erover dat nergens in de media het verhaal te lezen was hoe deze politica zover had kunnen komen, wat eraan vooraf ging, en wat er daarna met haar is gebeurd. Deze verwondering is de voedingsbodem voor “De val van Annika S.”
Hoewel dit boek zeker ook historische feiten kent, is het verhaal toch vooral “ter vermaeck”. Personages zijn allen fictief. Het geheel leest lekker weg en heeft een positieve toon, ondanks de verwijzingen naar gruwelijke misstanden in de oorlog. Daarnaast is vooral merkbaar dat dit eerste verkenningen zijn op het vlak van fictie. Het verhaal blijft oppervlakkig en karakters worden beperkt uitgewerkt. Ook komen de criminele en recherche-aspecten wat klungelig over. Wat dit laatste betreft, kan ter verdediging worden gesteld dat het boek (in elk geval binnen Hebban) als roman is geclassificeerd, niet als thriller. Maar toch, er valt voor de auteurs nog flinke groei te behalen in dit genre. En dat in combinatie met de prettige schrijfstijl mag een belofte zijn voor de volgende romans in het vijfluik.
1
Reageer op deze recensie