Spiegelbeeld, vertel eens even…

Na de winter komt de lente. En na Rebecca (du Maurier) de Winter komt mevrouw March. Maar wie is mevrouw March? Het is van meet af aan duidelijk dat ze een getroebleerde geest heeft. En dat haar beeld van zaken, bijvoorbeeld de kijk op zichzelf, niet overeen lijkt te komen met hoe anderen dat zien. De vraag is aanvankelijk nog hoe extreem de vormen zijn die haar paranoia aanneemt. Wie maakt zich niet ooit druk om hoe ze eruit ziet? Wie wil er nou niet goed voor de dag komen en kan daar onzeker bij zijn? Wie denkt er nooit bij na welk beeld hij voor een ander wil schetsen? Dan zouden we allemaal paranoia zijn. Naast deze kleine spiegel voor de lezer, verwerkt Virginia Feito meer spiegels in het verhaal. Welk beeld klopt en welke is vertekend? Opvallend is de spiegel waarin je Rebecca de Winter van Daphne du Maurier herkent. Mevrouw March heeft dat boek op haar nachtkastje liggen en je herkent veel aspecten van dat verhaal in het verhaal van Feito. Wie het verhaal van Rebecca kent, kan dus bepaalde verwachtingen hebben van het verloop van deze roman. Maar zal dat zo uitkomen of kijken we zelf in een spiegel en zien dingen die er niet zijn?

Een intrigerende roman die niet op alle vragen antwoord geeft. Bij uitstek geschikt om met anderen over na te praten. Maar wees gerust, je weet uiteindelijk wel wie mevrouw March is. Grotendeels.