Lezersrecensie
Goed verhaal met sterke karakters in een prachtige setting.
Jeetjemina wat is dit boek anders dan Nachtschade en ben ik weer onder de indruk? Dat is een dikke ja. Nu hangt Het Weeskind van Haamstede niet van een spanning aan elkaar waar je een mes doorheen kunt snijden. Dit is geen ‘standaard thriller’, maar dit is sowieso een erg goed verhaal wat indruk maakt door de bijzondere en prachtige setting, door de karakters die steeds meer eigen worden. Hier is onderzoek gedaan en hier is goed over nagedacht. Is er dan geen spanning? Zeker wel, en een stuk gruwel wordt ook niet uit de weg gegaan, maar deze spanning is gedurende het verhaal meer van dreigende aard en dit mag de naam psychologische thriller dan ook zeker dragen.
De Deltawerken, de watersnoodramp, het zit op werkelijk prachtige wijze verweven in dit alles. Voeg daar o.a. het reilen en zeilen van een scheepswerf en een strandpaviljoen aan toe en je waant je in de wereld die Zeeland heet. Van der Bijl hanteert een kundige pen en deze mooie en prettig weg te lezen stijl is ook weer heel beeldend. Er wordt op fijne wijze geschakeld van het heden naar het verleden waarbij het verleden schuingedrukt wordt weergegeven. Het geeft extra duidelijkheid, maar dit leest minder fijn en had van mij dus niet gehoeven. Dit doet verder niks af aan de inhoud want beetje bij beetje kom je steeds meer te weten over de personages en de gebeurtenissen. Stap voor stap komen het heden en het verleden bij elkaar en je wil gewoon graag de uiteindelijke ontknoping weten.
Hoe zit het met de (vreselijke) geheimen in twee families en hoe raakt dit elkaar? Zit ik wel goed met mijn vertrouwen in bijvoorbeeld Hannah of ga ik straks lelijk op mijn smoel? Zowel de personages als de onderlinge relaties worden heel pakkend neergezet, wat een knap staaltje werk. Wanneer dan richting einde de dreiging piekt en je antwoord krijgt op alle vragen, dan is het nagenieten van weer een goed boek van eigen bodem.
Conclusie:
Het Weeskind van Haamstede is op een fraaie wijze doorspekt met een stuk geschiedenis, met geheimen en dreiging. Het is gevuld met een compleet, indrukwekkend verhaal over twee families die in het heden en het verleden, op ook brute wijze, met elkaar verbonden zijn.
Schrijfstijl: 4
Plot: 4
Spanning: 3.5
Psychologie: 4.5
Leesplezier: 4
Originaliteit: 4.5
Vier stralende sterren.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker
De Deltawerken, de watersnoodramp, het zit op werkelijk prachtige wijze verweven in dit alles. Voeg daar o.a. het reilen en zeilen van een scheepswerf en een strandpaviljoen aan toe en je waant je in de wereld die Zeeland heet. Van der Bijl hanteert een kundige pen en deze mooie en prettig weg te lezen stijl is ook weer heel beeldend. Er wordt op fijne wijze geschakeld van het heden naar het verleden waarbij het verleden schuingedrukt wordt weergegeven. Het geeft extra duidelijkheid, maar dit leest minder fijn en had van mij dus niet gehoeven. Dit doet verder niks af aan de inhoud want beetje bij beetje kom je steeds meer te weten over de personages en de gebeurtenissen. Stap voor stap komen het heden en het verleden bij elkaar en je wil gewoon graag de uiteindelijke ontknoping weten.
Hoe zit het met de (vreselijke) geheimen in twee families en hoe raakt dit elkaar? Zit ik wel goed met mijn vertrouwen in bijvoorbeeld Hannah of ga ik straks lelijk op mijn smoel? Zowel de personages als de onderlinge relaties worden heel pakkend neergezet, wat een knap staaltje werk. Wanneer dan richting einde de dreiging piekt en je antwoord krijgt op alle vragen, dan is het nagenieten van weer een goed boek van eigen bodem.
Conclusie:
Het Weeskind van Haamstede is op een fraaie wijze doorspekt met een stuk geschiedenis, met geheimen en dreiging. Het is gevuld met een compleet, indrukwekkend verhaal over twee families die in het heden en het verleden, op ook brute wijze, met elkaar verbonden zijn.
Schrijfstijl: 4
Plot: 4
Spanning: 3.5
Psychologie: 4.5
Leesplezier: 4
Originaliteit: 4.5
Vier stralende sterren.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker
1
Reageer op deze recensie
