Gangster Anders en zijn vrienden (en een enkele vijand)

Gangster Anders komt net weer uit de gevangenis na een straf uit te hebben gezeten voor moord en besluit te verblijven in het hotel Meeroever, waar Per Persson als receptionist werkt. Per Persson is een kleinzoon van een geruïneerde miljonair en voelt zich benadeeld door zijn verleden. Hij heeft een hekel aan alle mensen, en vindt iemand om deze hartsgrondige haat te delen, namelijk de pastor Johanna Kjellvander. Johanna is alleen pastor geworden omdat haar vader en grootvader ook pastor waren. Ze gelooft absoluut niet in God, maar al te graag in snode plannen om geld te verdienen. Samen met Per Persson en (voor het bloederige werk) Gangster Anders, zetten ze een bedrijfje om op bestelling van de Zweedse onderwereld mensen te mishandelen.

De auteur Jonas Jonasson heeft een typerende schrijfstijl, heel ironisch en vol met absurde humor. Bijvoorbeeld dat het hotel dat ‘Pension Meeroever’ heet, ook al ligt het niet aan een meer of een oever maarja ‘dat krot moet toch een naam hebben’. De humor is echt de sterke kant van dit boek.

In het plot zit niet heel veel ontwikkeling. Het boek is opgedeeld in drie delen: in elk deel verzint het trio een uiterst lucratief plan om geld te verdienen. In hoofdstuk 57 schrijft Jonassen als het trio weer een plan opzetten: ‘op een bepaalde manier kan je zeggen dat ze terug waren in de buurt van hoofdstuk 16 in dit boek’. Veel vaart zit er niet in het plot, maar door de korte hoofdstukken en de sprankelende humor leest het boek makkelijk weg. Ik heb heel vaak gelachen om de bizarre situaties in dit boek.

Gangster Anders vond ik het leukste personage. De ietwat sullige gangster is hilarisch in zijn ontwikkeling, zijn verandering is niet echt diepgaand of serieus te noemen, maar zeker het lezen waard. Zo is zijn onvermogen om links van rechts te onderscheiden hilarisch en zijn voortdurend fout geciteerde Bijbelcitaten blijven leuk.

‘Gangster Anders en zijn vrienden (en een enkele vijand)’ is een grappige klucht maar er mist wat diepgang en emotie. Toch maakt de beschrijvende schrijfstijl en de onderkoelde humor het boek absoluut het lezen waard. Als je zin hebt in een lekker absurd boek is dit boek zeker een aanrader.