Intelligent en intrigerend

Eigenlijk heeft Charles den Tex, een van Nederlands meest succesvolle thrillerauteurs, geen introductie nodig. Het succes van deze 'laatbloeier' (Den Tex begon pas op zijn 43ste met schrijven) uit zich onder andere in zes nominaties voor de Gouden Strop, een prijs die hij inmiddels drie keer gewonnen heeft. Van zijn werk zijn ruim 1,2 miljoen exemplaren verkocht. 

In Bot, de nieuwste thriller van Den Tex, heeft zakenman Willem Hartma een nieuw informatiesysteem nodig waarmee hij manipulaties kan uitvoeren om daardoor meer macht te krijgen. Er is geen enkel bedrijf dat een dergelijk systeem legaal zal bouwen en daarom huurt hij computernerd Bas Pantier in. Bas gaat aan het werk, maar omdat Hartma dood gevonden wordt, kan niemand het systeem activeren. Behalve Bas. De vraag is echter of Bas, die meer over de achterliggende redenen van Hartma te weten is gekomen, nog wel behoefte heeft om dat te doen. Net als in de meeste voorgaande thrillers van Charles den Tex is de technologie, en dan in het bijzonder de informatisering, ook weer de rode draad in Bot. Het beeld dat Den Tex wil laten zien, is wat er kan gebeuren wanneer een systeem beheerd wordt door figuren die vooral uit zijn op eigen gewin, rijkdom en absolute macht. Dat dit ten koste gaat van anderen is bijzaak. Aanvankelijk kent het boek twee verhaallijnen.

Ze worden, afwisselend, vanuit het perspectief van Bas Pantier en Olga van Miert, commercieel directeur bij het bedrijf van Willem Hartma, verteld. Naarmate de ontknoping dichterbij komt, vloeien beide verhalen samen tot één geheel en komt Olga voor de keuze te staan of ze wil doorgaan met wat Hartma niet heeft kunnen afmaken. Het verhaal van Bas kenmerkt zich overigens door een groot aantal terminologieën uit de automatisering. Wie helemaal niet of niet helemaal thuis is in deze wereld kan moeite hebben Bas te volgen. Ook omdat Bas voor een belangrijk deel in codes denkt.

De personages Olga en Bas zijn goed uitgewerkt, dat van Bas zelfs een stuk uitvoeriger. Ondanks dat zijn activiteiten zich enigszins op de grens van het toelaatbare afspelen, is het niet erg lastig om sympathie voor hem op te brengen. Want behalve zijn nerdy uitstraling, heeft hij in wezen een hart van goud. Omdat de rol van Olga wat ondergeschikt is aan die van Bas is het wat moeilijker om je in haar personage te kunnen inleven. Wat overigens niet wil zeggen dat Olga niet innemend is. Op de schrijfstijl van Den Tex valt niets aan te merken. Het verzorgde en staccato taalgebruik, veel korte en af en toe wat langere zinnen, zijn er debet aan dat Bot heel realistisch overkomt. Het boek is daarnaast meer intrigerend dan spannend. Het ontbreken van de spanning is misschien alleen een gemis voor de diehard thrillseeker. Voor wie van een intelligente thriller houdt, is Bot een schot in de roos.

Den Tex heeft in zijn boek ook een paar aardigheidjes verwerkt. Want met het grootste deel van de naam Olga van Miert kan het veel in de automatisering voorkomende woord algoritme worden gemaakt. En is er een kleine rol voor Michael Bellicher weggelegd.