Een niet ingewikkeld recht-toe-recht-aan-verhaal

Nadat hij een aantal jaren bij de mediabedrijven De Persgroep en Woestijnvis heeft gewerkt, vertrok de Vlaming Koen Strobbe eind 2001 samen met zijn vrouw naar Frankrijk. Hij kocht er een wijngaard en startte er een eigen wijndomein. Behalve van wijn is Strobbe ook een liefhebber van taal. In 2015 deed hij mee aan de eerste Aspe Award, een competitie voor aspirant thrillerauteurs. Strobbe werd met zijn korte verhaal Een goed jaar een van de winnaars. Eind mei 2016 is zijn debuut, Kruis en munt, verschenen.

Isabel Sax is een jonge sterrenchef en heeft samen met haar vriend Bas Deelkens besloten om een restaurantje in de Franse Provence te beginnen. Bas is een week eerder naar Frankrijk vertrokken maar als Isabel in het hotel waar ze verblijven aankomt, blijkt Bas te zijn verdwenen. Samen met voormalig gendarme en huidig wijnbouwer David Larroque probeert ze hem op te sporen. Tijdens deze zoektocht ontdekt Isabel dat Bas een geheim heeft en leert ze David steeds beter kennen. Ze gaan door om Bas te vinden en komen in een schimmige wereld van illegale orgaanhandel terecht. Hoewel hun eigen leven in gevaar komt, kunnen ze nu niet meer stoppen. Maar lukt het hen om Bas te vinden?

Het verhaal, dat uit twee delen bestaat, wordt voorafgegaan door een proloog die zich rond de dertiende eeuw afspeelt. Het vervolg van het verhaal heeft nauwelijks verwijzingen of aanknopingspunten naar deze inleiding dus het nut ervan is vrij onduidelijk. De enige conclusie die je kunt trekken is dat de proloog met het grootste gemak achterwege had kunnen blijven. Ditzelfde geldt in feite ook voor het eerste hoofdstuk van deel twee. Ondanks dat het met wat verbeeldingskracht nog wel zal lukken om dit aan het verhaal te linken.

Voor het overige is Kruis en munt een recht-toe-recht-aan-verhaal dat niet al te ingewikkeld is en dat ook niet veel diepgang heeft. Natuurlijk gaat het thema rond de illegale orgaanhandel wel wat verder dan oppervlakkigheid, maar dat is in feite dan ook het enige. De belangrijkste personages zijn redelijk, hoewel niet uitvoerig uitgewerkt. Dat is voor een boek als dit overigens ook geen vereiste en tijdens het lezen heb je ook niet het gevoel dat je iets mist.

Strobbe heeft een wat wisselende schrijfstijl. In de proloog en het eerste hoofdstuk van het tweede deel is deze afgestemd op de tijd waarin het zich afspeelt. In het heden is deze stijl een stuk eigentijdser, waarbij hij soms mooie zinnen en beeldspraken gebruikt. Toch doet zijn manier van schrijven ook enigszins simplistisch aan en het incidenteel zelfs wat kinderlijk lijkt. Dit zal ongetwijfeld een bewuste keuze zijn, maar het is desondanks wel even wennen.

Pieter Aspe beveelt het boek aan als spannend en heel toegankelijk. Die toegankelijkheid klopt, maar het boek is niet overdreven spannend. Het bevat uiteraard wel een aantal situaties waarin spanning om de hoek komt kijken, maar het is ruim onvoldoende om van het boek een zinderende thriller te maken. Daarnaast is het vrij voorspelbaar hoe de relatie tussen Isabel en David zich gaat ontwikkelen.

Toch is Kruis en munt, de titel is overigens niet te verklaren, geen vervelend boek om te lezen. Het kan, al dan niet in de Franse zon en met een wijntje, zeker voor een aantal aangename uurtjes zorgen.