Lezersrecensie
Een mix van passie voor het vak en de geschiedenis van het Britse zorgsysteem.
De titel en ondertitel “Liefdevolle ervaringen van een verpleegkundige” passen prima bij het boek maar ik had wel gelijk vanaf het begin moet het niet "Met hart en ziel" zijn? De schrijfster oefent haar beroep met veel liefde en toewijding uit.
De Britse schrijfster wilde niet van jongs af aan de verpleging in, haar moeder doet de opleiding maatschappelijk werk en de schrijfster start met werken bij volwassenen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking. Na de verpleegstersopleiding begint ze in de psychiatrische zorg omdat ze niet zo goed tegen bloed kan! Via Verloskundige gaat ze naar Pediatrische IntensiveCare-unit waar kinderen met ernstige en levensbedreigende aandoeningen verzorgd worden.
Ik had eigenlijk verwacht dat je alleen maar ervaringen van Christie op verschillende afdelingen zou lezen omdat het leesfragment bestaat uit de transplantatie van de jonge Aaron en de opname van de jonge Rhianna met diabetes.
Het belangrijkste thema is passie voor het vak, dit werkt de schrijfster verder uit door een mengeling van geschiedenis, praktijk voorbeelden en vooral de ervaringen (met heel jonge patiëntjes en hun ouders en familie) waardoor ze groeit in haar vak. Ze beseft eigenlijk pas hoe hard en gepassioneerd verpleegkundigen werken en oog hebben voor iedere patiënt apart, als haar eigen vader in het ziekenhuis ligt en overlijdt. Dit sterkt haar alleen maar om nog beter te worden in haar vak.
De schrijfstijl is erg fijn, de beschreven situaties met patiënten zijn in de tegenwoordige tijd geschreven waardoor het lijkt alsof je meekijkt met haar werkzaamheden, je voelt haar empathie en medeleven, ze probeert er alles aan te doen het de patiënt zo comfortabel mogelijk te maken. De beschreven geschiedenis van de zorg en de diverse afdelingen zijn soms net iets te uitgebreid maar daardoor begrijp je ook beter het Britse zorgsysteem, het lijkt op ons voormalige particuliere- en ziekenfonds systeem.
Kortom een mooi boek met een lach en een traan over een gepassioneerde verpleegkundige waar het helaas in deze beroepsgroep nog vaak schort aan tijd en geld.
De Britse schrijfster wilde niet van jongs af aan de verpleging in, haar moeder doet de opleiding maatschappelijk werk en de schrijfster start met werken bij volwassenen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking. Na de verpleegstersopleiding begint ze in de psychiatrische zorg omdat ze niet zo goed tegen bloed kan! Via Verloskundige gaat ze naar Pediatrische IntensiveCare-unit waar kinderen met ernstige en levensbedreigende aandoeningen verzorgd worden.
Ik had eigenlijk verwacht dat je alleen maar ervaringen van Christie op verschillende afdelingen zou lezen omdat het leesfragment bestaat uit de transplantatie van de jonge Aaron en de opname van de jonge Rhianna met diabetes.
Het belangrijkste thema is passie voor het vak, dit werkt de schrijfster verder uit door een mengeling van geschiedenis, praktijk voorbeelden en vooral de ervaringen (met heel jonge patiëntjes en hun ouders en familie) waardoor ze groeit in haar vak. Ze beseft eigenlijk pas hoe hard en gepassioneerd verpleegkundigen werken en oog hebben voor iedere patiënt apart, als haar eigen vader in het ziekenhuis ligt en overlijdt. Dit sterkt haar alleen maar om nog beter te worden in haar vak.
De schrijfstijl is erg fijn, de beschreven situaties met patiënten zijn in de tegenwoordige tijd geschreven waardoor het lijkt alsof je meekijkt met haar werkzaamheden, je voelt haar empathie en medeleven, ze probeert er alles aan te doen het de patiënt zo comfortabel mogelijk te maken. De beschreven geschiedenis van de zorg en de diverse afdelingen zijn soms net iets te uitgebreid maar daardoor begrijp je ook beter het Britse zorgsysteem, het lijkt op ons voormalige particuliere- en ziekenfonds systeem.
Kortom een mooi boek met een lach en een traan over een gepassioneerde verpleegkundige waar het helaas in deze beroepsgroep nog vaak schort aan tijd en geld.
1
Reageer op deze recensie
