De kracht van een Japanse tuin

Malaya, het huidige Maleisie, is het toneel van deze bijzondere roman. Rechter Teoh neemt afscheid van haar functie als rechter in Kuala Lumpur en keert terug naar de Cameron hooglanden van Maleisie waar ze eerder woonde. Ze is ziek en wil afronden wat ooit eens is begonnen.

Het is een compleet verhaal, maar het wordt in delen verteld. Na het begin van rechter Teoh, wordt de vrouw weer Yun ling. Ze zit vol herinneringen. Ze is van Chinese afkomst, maar woont al haar hele leven op Malaya, samen met haar vader, haar moeder en haar zus Yun Hong. De problemen beginnen als de Japanners het eiland innemen. Ze weten nog tijdelijk een veilig heenkomen te vinden, maar worden opgepakt. Yun Ling en Yun Hong worden geblinddoekt naar een kamp gebracht, waar allen Yun Ling levend vandaan komt. Met die herinneringen moet ze leren leven.

Om de nagedachtenis van haar zus levend te houden wil ze een Japanse tuin maken en daarvoor komt ze (tijdens de noodtoestand ingesteld na het einde van de oorlog met Japan) terecht in de Hooglanden bij Naramuka Aritomo, ooit hovenier van de keizer. Ondanks haar afkeer van Japanners ontstaat er een band tussen haar en Aritomo. Ze blijft veel langer bij hem dan verwacht, tot hij verdwijnt.

De hoofdstukken wisselen constant af in tijd en het is soms lastig te volgen in welk deel van de geschiedenis het verhaal speelt. Yun Lingh realiseert zich dat wat zij weet alleen in haar hoofd zit en dat het verhaal niet verloren mag gaan, en daarom schrijft ze het op. Als lezer lees je haar verhaal met haar mee over haar relatie met Aritomo en zijn kunsten, maar ook over haar vrienden op de theeplantage naast de tuin van Aritomo.

Maar hoe gruwelijk de geschiedenis is geweest, Tan Twang Eng weet het op passende wijze te verweven in het verhaal. Het wordt wel genoemd en beschreven en is een wezenlijk onderdeel van de geschiedenis van Yun Ling en het land Malaya, maar in dit boek is het ondergeschikt aan het werkelijke verhaal.

Duidelijk is dat het in dit boek draait om vergeving en leren omgaan met herinneringen. Yun Ling heeft haar verleden nooit kunnen loslaten of accepteren. Nog steeds zit er boosheid in haar. Nu ze oud is en terug kijkt op haar leven en alles onder woorden weet te brengen, kan ze berusten, accepteren, vergeven en afsluiten en doet dat op een mooie manier.
Van begin tot einde word je als lezer gevangen door de sfeer die het boek uitstraalt. De rust van de Japanse tuin van Arimoto, de beschrijvingen van Japanse gebruiken, de kunst van houtsnedes en Japanse tatoeages, het leven op de thee plantage, het is allemaal zo geschreven dat er een gevoel van hoop en liefde ontstaat.

Ondanks de heftige geschiedenis van een land als Malaya, waar zowel de Japanners en daarna de terroristische communistische rebellen hebben huisgehouden, is het een verhaal vol hoop met een mysterieus randje en dat de werkelijke rol van Aritomo nog een vraagteken blijft past daar uitstekend bij.