Boek lost niets op, levert wel meer vragen op

Gebaseerd op een waargebeurd verhaal, heeft Olivier Willemsen een, op het eerste gezicht, realistische roman neergezet rondom het Russische meisje Roza.

Wonende in een dorpje waar alles eenvoudig is, leeft Roza haar leventje, tot een groep studenten op school langskomt en verteld wat ze gaan doen. Roza is er enorm van onder de indruk, maar weet iets wat ze niet mocht weten en verteld het door met grote consequenties.

Een boek in vier delen, waarbij Roza als rode draad door het boek wordt meegevoerd. Is ze in het eerste deel nog een kind, het levert een duidelijk beeld op van het eenvoudige leven en de grote invloed van buitenaf op haar en haar familie. Haar vlucht leest als een thriller en levert de nodige spanning op. In het tweede deel het dromerige, bijna onwerkelijke vervolg, waarin Roza opgroeit buiten Rusland. Dan een sprong in de tijd in deel drie, om bij deel vier compleet in verwarring te eindigen.

Een goed opgezette roman waarbij de vier delen een geheel vormen. Het verhaal van de jonge Roza roept veel vragen op, welke niet allen worden beantwoord, maar waarbij het aan de lezer wordt overgelaten om het in te vullen.

De schrijver heeft een boeiende stijl van schrijven waarin de sfeer van het verhaal in elk van de vier delen, ( ieder vanuit een ander perspectief) goed is uitgewerkt, het kinderlijke inzicht in het begin, het surrealistische in deel twee en de geïnteresseerde buitenstaander en de liefhebbende zoon in deel drie en vier.

Roza is een roman, die begint als een logisch verhaal, maar waarbij aan het einde meer vragen zijn ontstaan dan zijn beantwoord. Aanrader voor de lezer die zich niet zo snel uit het veld laat staan.