Aftellen

Aftellen - De Cazalet kronieken - ik geef het boek twee sterren

Dit boek in feuilleton vorm mogen lezen via Hebban.nl. Een geweldig leuke manier om samen met anderen een boek te lezen en te bespreken.

‘Aftellen’ Is het tweede boek van de Cazalet-kronieken. Het verhaal speelt zich af in de eerste jaren van de Tweede Wereldoorlog en beschrijft het reilen en zeilen van een welgestelde Engelse familie met hun personeel, vrienden en minnaars en minnaressen. Gezien het verloop van het verhaal en de vele personages vind ik het wel aan te raden om het eerste boek ‘Lichte Jaren’ gelezen te hebben en een stamboom paraat te houden.

Het boek is uitermate geschikt voor mensen die houden van familiekronieken. Het verhaal kabbelt rustig voort, er gebeurt niet veel. Voor mij geen boek waarin ik direct werd meegezogen.

De familie is in het eerste boek uitgebreid voorgesteld en het leven, voornamelijk in Sussex en deels in Londen, kabbelt voort. Kabbel, kabbel, kabbel... Het ene personage krijgt wat meer ‘speeltijd’ dan de andere en over het algemeen wordt er over de vrouwen en meisjes meer geschreven dan over de mannen en de jongens.

Wat spanning, snelheid of een verhaallijn had ik wel prettig gevonden. Het boek bestaat eigenlijk uit allemaal korte episodes zonder dat er een echt verhaal in zit. De familie leeft nogal langs elkaar heen; de familiaire banden worden niet echt uitgediept.

Het hoofdthema is de Tweede Wereldoorlog. De familie heeft de huizen in Londen deels gesloten en woont samen in de buitenhuizen in Sussex. Er wordt (wat) zuiniger geleefd en men is wat meer op elkaar aangewezen. De familie wordt overigens niet altijd gespaard, er vinden ook een aantal dramatische gebeurtenissen plaats.

Net als in het eerste boek zijn het vooral losse passages rondom de hoofdpersoon van dat moment en is er niet echt een samenhang; beetje los zand. Soms zijn de overgangen van de één naar de ander nogal onsamenhangend of onlogisch.

Wel vind ik dit tweede boek een stuk vlotter geschreven dan het eerste. Het eerste boek vond ik traag, de schrijfstijl behoorlijk warrig en soms veel te langdradig. Ellenlange beschrijvingen over futiliteiten. Dat is in dit deel beter al zet ik mijn vraagtekens bij de vertaling; deze kon hier en daar écht beter. En ook het gebruik van komma’s en leestekens zorgden voor wat lichte irritatie...

Na het lezen van de eerste twee delen van de Cazalet kronieken sluit ik het Cazalet hoofdstuk af. Beide boeken konden mij niet genoeg boeien en bekoren om straks ook deel 3 en 4 te lezen.