Lezersrecensie
Drie generaties vrouwen
De uitvoering van het boek is, net als bij het debuut van Aisha, ‘Het leven noemen’, prachtig, hier is duidelijk veel aandacht aan besteed. Hard cover uitvoering, kleurgebruik, schutbladen, alles even mooi en verzorgd.
Het boek is geschreven vanuit twee perspectieven; oma Chiara en kleindochter Laura. Zij wisselen elkaar af en daar tussendoor lezen we herinneringen vanuit het perspectief van Maria, de moeder van Laura.
De proloog zet direct de toon; Maria, de moeder van Laura berooft zichzelf van het leven op de vierde verjaardag van haar jongste dochter. Haar zusje Felicia is dan negen jaar oud.
Vader Marcel en zijn nieuwe vrouw Jill voeden de meisjes samen op en nooit wordt er met ze gesproken over het waarom. Waarom nam Maria haar eigen leven, wat is er gebeurd? En waarom zien we oma Chiara nooit meer? Als Laura volwassen is, en in verwachting van haar eerste kindje, gaat ze op zoek naar antwoorden; wie was haar moeder en wat dreef haar om haar dochters zo jong in de steek te laten?
De zoektocht leidt naar Calceranica; een bergdorpje in Italië, waar oma Chiara woont. Dankzij de schatkist van oma, die verhalen, foto’s en herinneringen bevat, komt Laura langzaam achter de geheimen die 30 jaar lang voor haar verborgen zijn gehouden.
Het verhaal leest vlot, is mooi geschreven en de korte hoofdstukken, met perspectiefwisselingen, zijn prettig. Je verdwaalt nergens in het verhaal. Het ‘geheim’ waar ik hier verder niet over uit zal weiden is schokkend, zowel voor Laura, als voor ons als lezer. Aisha gaat moeilijke vraagstukken duidelijk niet uit de weg en dat is mooi.
Gemis vind ik echter dat de karakters wat vlak blijven waardoor de emoties bij mij niet zijn binnengekomen, het kruipt nét niet onder je huid. Het verhaal had absoluut aan kracht kunnen winnen als de karakters meer ziel, meer verdieping hadden gekregen. En ook de toevalligheden maken het soms wat al te gemakkelijk.
Al met al een mooi boek dat van mij drie sterren krijgt.
Het boek is geschreven vanuit twee perspectieven; oma Chiara en kleindochter Laura. Zij wisselen elkaar af en daar tussendoor lezen we herinneringen vanuit het perspectief van Maria, de moeder van Laura.
De proloog zet direct de toon; Maria, de moeder van Laura berooft zichzelf van het leven op de vierde verjaardag van haar jongste dochter. Haar zusje Felicia is dan negen jaar oud.
Vader Marcel en zijn nieuwe vrouw Jill voeden de meisjes samen op en nooit wordt er met ze gesproken over het waarom. Waarom nam Maria haar eigen leven, wat is er gebeurd? En waarom zien we oma Chiara nooit meer? Als Laura volwassen is, en in verwachting van haar eerste kindje, gaat ze op zoek naar antwoorden; wie was haar moeder en wat dreef haar om haar dochters zo jong in de steek te laten?
De zoektocht leidt naar Calceranica; een bergdorpje in Italië, waar oma Chiara woont. Dankzij de schatkist van oma, die verhalen, foto’s en herinneringen bevat, komt Laura langzaam achter de geheimen die 30 jaar lang voor haar verborgen zijn gehouden.
Het verhaal leest vlot, is mooi geschreven en de korte hoofdstukken, met perspectiefwisselingen, zijn prettig. Je verdwaalt nergens in het verhaal. Het ‘geheim’ waar ik hier verder niet over uit zal weiden is schokkend, zowel voor Laura, als voor ons als lezer. Aisha gaat moeilijke vraagstukken duidelijk niet uit de weg en dat is mooi.
Gemis vind ik echter dat de karakters wat vlak blijven waardoor de emoties bij mij niet zijn binnengekomen, het kruipt nét niet onder je huid. Het verhaal had absoluut aan kracht kunnen winnen als de karakters meer ziel, meer verdieping hadden gekregen. En ook de toevalligheden maken het soms wat al te gemakkelijk.
Al met al een mooi boek dat van mij drie sterren krijgt.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marielle
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
