De bijzondere verjaardag van Leonard Peacock

Leonard Peacock is jarig, hij wordt achttien. En hij wil er een speciale dag van maken. Namelijk de laatste dag van zijn leven. Maar eerst gaat hij de vier belangrijkste mensen in zijn leven een kadootje geven zodat ze weten dat het niet aan hun ligt. En voordat hij zichzelf door zijn kop schiet wil hij eerst zijn vroegere beste vriend vermoorden. Voorwaar, een heel gedoe op je verjaardag.

Vader Peacock is een grunge artiest en een one day fly die de belastingdienst ontvlucht is en in Venezuela zit. Moeder Peacock is druk met haar werk, ze is mode ontwerpster, en druk met haar nieuwe liefde, een Franse couturier (oh cliché).
Kortom, Pa & Ma hebben geen tijd voor zoonlief.
Leonard zelf is een pretty bizarre kid, een loner met rare postpuber gedachten. Hij is anders dan de rest en is vervreemd van de maatschappij. Maar dat voelt elke puber zich volgens mij.

De vier belangrijke personen in Leonards leven zijn een kettingrokende oude buurman waarmee Leonard naar oude Humphrey Bogart films kijkt. Daarnaast is er Herr Silverman, zijn leraar Duits en leraar Holocaust.
En Leonard is een soort van verliefd op een streng christelijk meisje die bij de metro pamfletten uitdeelt met de strekking Jesus Loves You. Zij wil alleen een relatie met een jongen die ook christelijk is. En dat is Leonard niet.
De vierde die belangrijk is voor Leonard is een klasgenoot, een Iraanse jongen die heel mooi viool speelt, iets waar Leonard in de pauzes erg van geniet als de jongen in de verlaten aula mag oefenen.

En dan is er nog Asher, zijn voormalig beste vriend. Tegen het eind van het boek wordt duidelijk wat er gebeurd is en wat de reden is dat Asher dood moet.

Het boek volgt die ene dag uit Leonards leven en flash backt soms terug naar bepalende gebeurtenissen. Bijvoorbeeld naar zijn (eerste) ontmoetingen met zijn vier belangrijke personen. Of naar zijn bizarre bezigheid, zich strak in pak hijsen en forenzen op weg naar kantoor volgen, en dan liefst de forens die er het ongelukkigst uitziet. Dat doet Leonard om te kijken of hij geschikt voor een leven als volwassene die later ongetwijfeld ook ongelukkig zal zijn.

Ook zijn er vier brieven uit de toekomst. Door hemzelf namens anderen uit de toekomst aan hemzelf geschreven, een opdracht van Herr Silverman. In de toekomst van Leonard is hij werkzaam op een vuurtoren in een voorpost na een nucleaire ramp. Leonard is in die door zichzelf bedachte toekomst zeer gelukkig.

Eigenlijk weet je het hele boek al of hij het gaat doen of niet. Ik verraad niks, maar dat is wat mij betreft een minpuntje, ik had gehoopt op een verrassende twist en die ontbrak.
Verder drijft het boek onder andere op twee vragen. Ten eerste waarom moet zijn voormalig beste vriend dood cq wat is er gebeurd? En ten tweede waarom heeft Herr Silverman altijd lange mouwen en zie je nooit zijn blote armen. Niet omdat hij concentratiekamp tattoos heeft, zoals ik had verwacht.

Al met al is het best een vermakelijk boek over een vreemd jochie die de weg flink kwijt is. Met rare ideeën en bezigheden. Maar ook wel een beetje een echte boekenpuber, wijs en brutaal en anders dan de rest. Beetje cliché, maar ach, het mag de pret niet drukken. Want voor de rest is het een mooi verhaal waarin genoeg vaart en afwisseling zit en waarin genoeg gebeurt om het sowieso niet heel dikke boek vlot uit te lezen.
Op de schaal van 0 tot 10 een ruime 7,5.