De Harde wetten van de natuur

Een boek wat je het best in de winter kunt lezen. Het speelt zich af in winters Alaska, sneeuw en temperaturen van -30. Ook in het vorige boek dat ik las was het winter en lag er veel sneeuw. En het eerste boek wat ik in 2016 las had weer een andere overeenkomst met Toen kwamen de Wolven. Ruige natuur en een niets en niemand ontziende killer.

Het verhaal speelt zich af in en rondom Keelut, een hechte gemeenschap in het koudste deel van Alaska. Er zijn drie kinderen verdwenen, door wolven gegrepen. Alleen is het derde kind niet door wolven gepakt maar op een andere manier omgekomen.
Daar komt Core, een zestigjarige schrijver en wolvenexpert achter nadat hij door Medora Slone, de moeder van het verdwenen jongetje, te hulp geroepen is.
Uiteindelijk blijkt alles toch iets anders in elkaar te zitten dan je eerst denkt.

De vader van het jongetje, Vernon Slone, zit in het Midden Oosten als militair, raakt daar gewond en komt terug naar huis. Hij wil de zaak op zijn eigen manier oplossen, zonder bemoeienis van politie. Hij kent geen enkele scrupules, moord als het moet, maakt geen onderscheid tussen mens of dier.
Dat leidt tot een spoor van dood en verderf, hij schiet op iedereen die hem in de weg zit. Een zwijgzame overlever en ijskoude killer in het barre gebied waar hij vandaan komt en waar iedereen elkaar kent en steunt. Samen met een vriend voor het leven, die bij een ongekend heftige shoot out het toneel verlaat, gaat hij op pad.

Het is sowieso een harde streek om te overleven met barre kou, wolven en beren. De mensen leven van de jacht en zijn zeer bijgelovig. Een primitief volk en dat blijkt ook als de vader van het kind op pad gaat. In flash backs naar zijn tijd in het Midden Oosten en naar de periode dat zijn zoon geboren werd, waarin een bepalende gebeurtenis plaats vindt, wordt een breder beeld geschetst van deze Lone Wolf.

Ondertussen gaat Core samen met een politieman op zoek naar Vernon Slone die de wildernis in is getrokken. Dat is nadat hij een trail of dead achter heeft gelaten en zijn zoon uit het lijkenhuis heeft gehaald om hem zelf te begraven.

Het is geen dik boek, nog geen 200 paginas. Daarin gaat het er flink hard aan toe. Er wordt heel wat af geslacht en dan niet zo zeer dieren voor hun pels of vlees, maar vooral mensen. Ze worden gekeeld, hun halve kop wordt er afgeschoten, ze worden met een mes dwars door hun hoofd gestoken, met een pijl doodgeschoten en dat alles door een koele stille en kille moordenaar. Rauw, hard en volgens de wetten van de natuur, de sterkste (of de hardste) blijft leven, de rest valt af. Bijzonder boek, je krijgt het er koud van.