Een Duivelse thriller

De eerste 70 pagina's beslaan zeg maar het ontdekken van zijn met de hoorns bijgeleverde krachten. Daarna volgt een hoofdstuk waarin duidelijk wordt hoe hij zijn jeugdliefde ontmoette en hoe hij zijn vrienden die ook een grote rol in het vervolg van het boek spelen leerde kennen. Daarna switcht het verhaal wel vaker van heden naar verleden. De beweegredenen en eigenaardigheden van de personages , het waarom van de breuk tussen Iggy en zijn grote liefde wordt uiteengezet en de waanzin van de psychopatische schijnheil en diens gang naar totale krankzinnigheid vormen de ruggengraat van dit verhaal. En in die zin is het net als Joe Hill’s debuut Zwart Hart niet zozeer een puur horror verhaal, maar neemt Joe alle tijd om het verleden en de drijfveren van de karakters te schetsen.

Het levert een boek op waar de vaart flink in zit, het leest lekker door, blijft constant boeien en heeft op zich een aardige vondst, de hoofdpersoon is de duivel en de devil is a goodguy.