Het mysterie van het Roethuis.

Recensie “De knopendoos” – Roland Derveaux.
Roland Derveaux (72)studeerde algemene economie en talen aan het Kortrijkse Sint-Amandscollege. Gedurende vijftig jaar werkte hij in de houtindustrie. Hij ontpopte zich na zijn pensioen tot een verwoed plezierschrijver. Hij was jarenlang actief in de houtindustrie en richtte een eigen website op. Een tijdje later begon hij er fictieve verhalen te posten over de belevenissen van een familiebedrijf in diezelfde houtsector. Daaruit groeide uiteindelijk De Beitel-trilogie, gebaseerd op waargebeurde feiten, maar alles overgoten met een dik sausje fictie. Datzelfde recept past hij nu ook toe voor ‘De Knopendoos’, een mysterie dat verschillende verhalen van eigen bodem mengt met een flinke portie spanning.
In 2017 verscheen “De Knopendoos”. Een roman over opgroeiende kinderen in WO2 en de spanningen erna.
Het is een verhaal over mensen met hun grote en kleine kantjes … een verhaal van oorlog, collaboratie en verzet. Tevens een hulde aan de burgerslachtoffers die op 26 mei 1940 gevallen zijn in een razzia aan de Mandel.
"De Knopendoos" werd genomineerd op de longlist van de Indie Awards.
De 77 jarige Cyriel zit op een zonnige zomermiddag trouw op zijn bankje op zijn stoep. Plots vindt er een enorme gasontploffing plaats in het Roethuis, dat bijna een eeuw dienst deed als ambtswoning voor de bedienden van de onbewaakte overweg. Tot de spoorweg - de route - gesloten werd… Hij hoort het gebeuren en ziet na het optrekken van de stofwolk dat het bekende monument compleet vernield is. Cyriel hoort ’s avonds dat het kinderloze echtpaar, nakomelingen van zijn jeugdvriend Toor, de ramp niet overleefd hebben. Hij is er het hart van in. Uren heeft hij met gespeeld met de kinderen van het Roethuis. Hij was zelfs stiekem verliefd op Sylvie, Toors zusje. Tot de Tweede wereldoorlog uitbrak…
‘s Avonds hoort Cyriel op het journaal van de lokale televisiezender dat er tussen het puin ook gemummificeerde en verbrokkelde resten gevonden zijn, die waarschijnlijk behoorden tot één en hetzelfde geraamte. Cyriel begint te graven in zijn verleden en maakt een balans op van alle hoogte- en dieptepunten in zijn bewogen leven. Hij kan aan niemand meer iets vragen; iedereen die ook maar iets aan informatie kan hebben is intussen overleden. Het lijkt erop dat Cyriel het mysterie van het Roethuis nooit zal kunnen oplossen. Tot er op een dag een pakje bij hem afgeleverd wordt…

Het verhaal is knap opgebouwd. Het is als het ware een reis door de tijd. Het begint in 2007, met de ontploffing. Er volgen een heleboel tijdssprongen naar Cyriels jeugd tijdens de tweede wereldoorlog. Je groeit als het ware met hem op. Het verhaal maakt alle belangrijke periodes door. Van de wederopstand na de oorlog tot hoe de wereld er nu aan toe is! Het verhaal is ook een mengeling van feiten en fictie. De auteur heeft die op een heel prettig leesbare manier met elkaar verweven. Verhalen over de oorlogen vallen compleet buiten mijn comfortzone, maar in dit boek moest ik blijven doorlezen. Het was een hard maar ook mooi verhaal, vlot leesbaar, en vooral heel meeslepend. Ik heb er enorm van genoten. De knopendoos is voor mij daarom ook 4**** waard!