Het achtste leven (voor Brilka)

Tja, een boek van over de 1200 pagina’s, daar hikte ik wel eerst even tegen aan. Da’s wel heeeel veel. Maar dat heeft Hebban mooi opgelost, je leest het niet in 1 keer, maar ontvangt wekelijks een deel. Of een enkele keer ontvang je een deel waar je twee weken over kunt doen. Zo wordt het boek in hapklare, oh nee, leesbare brokken aangeleverd.
De proloog is overweldigend. Er komt een woordenbrij over je heen, met lange zinnen en mysteries . Maar het verhaal spreekt wel heel erg aan, ik was direct enthousiast en zeer nieuwsgierig naar de rest. Zou ook haast willen afreizen naar Georgie, waar het hele verhaal zich afspeelt. De proloog wordt verteld door Nitsa. Het betreft een dubbelspoor: ze vertelt wat zij aan het doen was terwijl haar 12-jarige nichtje Brilka wegloopt van het Georgisch ballet waarmee ze heeft opgetreden in Amsterdam. Brilka heeft de trein gepakt en is op weg naar Wenen om de rechten op de liederen van haar overoudtante zien te krijgen. Nitsa wordt door haar moeder (en Brilka’s oma) Elena op pad gestuurd om Brilka weer naar huis te brengen. Dan begint Elena de familiegeschiedenis te vertellen van de familie Jasji. Vanaf het moment dat Anastasia wordt geboren in 1900 in een dorp in Georgie, een klein landje tussen Rusland en Turkije. Achtereenvolgens worden de levens van Anastasia, haar zus Christine en de nakomelingen van Anastasia (de overgrootmoeder van Nitsa) verteld. Het leven in Georgie ging niet over rozen. De familie heeft veel te lijden onder de oorlogen en de onderdrukking van grote broer Rusland. Schrijfster Nino Haratischwili weet je elke keer weer te raken. Daarbij worden diverse indrukwekkende citaten gebruikt en het verband gelegd met wat er elders in de wereld gebeurde.
Kortom, echt de moeite waard om te gaan lezen. En laat je niet afschrikken door de dikte van het boek, doe gewoon net als de leesclub en lees het boek gewoon per hoofdstuk. Voordeel als je het boek hebt: je hoeft dan niet te wachten tot je het volgende deel ontvangt!