Emotioneel!

Hugo borst zet een verhaal neer over zijn moeder die aan Alzheimer lijdt. Op een mooie, emotioneel geschreven manier volg je hun weg. Borst durft te schrijven over het pijnlijke onderwerp van Alzheimer en de angst om je dierbare aan de ziekte te verliezen. Je leest over de herinneringen die lijken te vervagen bij zijn moeder, de liefde voor zijn moeder, maar ook de pijn en de angst van haar verlies.

Met een oma die helaas net als de moeder van Hugo Borst steeds verder zichzelf verliest is dit boek bijzonder herkenbaar. De zorg dat je de zorg voor je moeder uit handen moet gaan geven in een verpleegtehuis. Dat je moeder je moeder niet meer is zoals je haar gekend hebt.
Het boek is rauw en ontroerend.