"Whodunit?" vanuit een bouwkraan!

In tegenstelling tot de zeven voorgaande boeken wordt onderzoeksrechter Maud Gelderman even opzij geschoven voor een standaloneverhaal.

Jos Van Acker, machinist op een bouwkraan, is een bevoorrecht persoon die vanop grote hoogte de Schelde kan overschouwen en zicht heeft op al wat leeft en beweegt in en op het water in Temse.
Wanneer hij op een dag in het water een lijk meent water te nemen, informeert hij sito-presto zijn vriend en kaartkameraad commissaris Van Raemdonck.
Ter plaatse kan het onderzoek niets anders dan uitwijzen dat het gaat om een verdacht overlijden van een vrouw. Was het ongeval, was het moord, was het zelfmoord? Alle pistes blijven open.

Het verhaal wordt vooral verteld vanuit de ogen van Jos de kraanman.
Hij ontdekte het lijk, ging ter plaatse en lichtte dan zijn vriend de commissaris Rik in.
Ter plaatse kan deze niet anders dan vaststellen dat er inderdaad een lijk in het water ligt.
Rik heeft ondertussen ontdekt dat het lijk Margot betreft, de maîtresse van politicus Eddy.
Eddy heeft een mooie politieke loopbaan uitgebouwd maar dit feite kan zijn carrière schaden en zijn huwelijk op de klippen laten lopen.
Rik doet er alles aan om zijn vriend uit het onderzoek te houden, maar slaagt daar niet in.
Jos de kraanman doet het onderzoek plots in een rollercoaster veranderen wanneer hij ontdekt wie een fiets in de Schelde werpen ter hoogte van de vindplaats van Margot’s lijk.

Belinda Aebi weet van begin af aan de lezer te boeien. Haar vlotte, begrijpende, beschrijvende schrijfstijl en de crescendo opbouw van het verhaal naar een boeiende en onverwachte ontknoping, zijn daar niet vreemd aan.
In het verhaal verweeft ze interessante weetjes over Temse en omgeving, wat maakt dat dit boek de lezer haar liefde voor het Waasland.

Dit boek is niet echt een thriller, maar eerder een “whodunit?” met veel spanning, variatie en plotwendingen.

Belinda Aebi heeft, al dan niet bewust, een boodschap in haar boek verweven en moet je bij jezelf de vraag stellen: “Hoe goed ken jij je vrienden?” en “Zijn ze wel diegene(n) voor wie ze zich uitgeven en voordoen?”
Deze achtste Aebi verveelt zeker niet.