Aangetrokken door de cover

De titel roept meteen al wat vragen op, wat hebben barbiepoppen en bloedzuigers met elkaar te maken? De cover met het meisje met de vlechtjes dat een beetje mysterieus over haar beker heen kijkt in combinatie met die vreemde titel trok mij wel aan.

Maartje is het buitenbeentje van de klas, maar denkt zelf dat ze wel aansluiting heeft met de populaire meiden en beschouwt ene Rachel zelfs als haar beste vriendin; Rachel denkt daar echter heel anders over. Bij Rachel draait alles om jongens en seks en als zij al snel nadat het uit is met haar vriendje weer een nieuw maar onbekend vriendje heeft vindt Maartje dat ze een beetje een oogje in het zeil moet houden. Deze Darko is een beetje een vreemde, duistere jongen en bij toeval ontdekt Maartje zijn geheim en is het wel degelijk terecht dat zij zich zorgen maakt. Ze hoopt dat als Rachel ontdekt dat ze haar beschermt ze inziet dat ze wel een goede vriendin is. Ondertussen probeert ze ook haar uiterlijk wat aan te passen aan de meiden wat tot een hilarische situatie leidt. In haar vastberadenheid haar vriendin te beschermen neemt Maartje een paar verkeerde beslissingen die grote gevolgen hebben.

Het boek valt in de categorie Young Adult en dat is waarschijnlijk ook wel juist, alhoewel ik het dan wel voornamelijk geschikt vind voor de onderste leeftijdsgroep van deze categorie. De wat jongere lezers zullen meer aangesproken zijn door het thema (buitenbeentje) en fantasy-gehalte en ook door de wat oppervlakkige manier schrijven. De karakters zijn niet heel diep uitgewerkt, maar zullen desondanks voor veel jongeren wel herkenbaar zijn. Het verhaal omvat ook maar 120 bladzijdes dus er is ook niet veel ruimte voor verdieping. Hierdoor zijn er ook een aantal ernstige gebeurtenissen die eigenlijk meer als een soort kennisgeving voorbij komen zonder stil te staan bij de ernst van de zaak en wat de gevolgen zijn voor alle betrokkenen. Heel herkenbaar is de grote invloed van social media, en wat wel grappig is dat hier een lerares Facebookverslaafd is in plaats van de leerling, maar ook het foto’s maken van ernstige gebeurtenissen zonder de ernst van het geheel te beseffen is een van de maatschappelijke problemen die voorbij komen in het verhaal.

De schrijfstijl is vlot en modern en zal zeker, of misschien vooral, ook de jongere lezer aanspreken. Er komen redelijk veel personages in voor ondanks dat het maar een dun boek is, maar dat is zeker niet hinderlijk. Alhoewel het niet echt een open einde is blijven er toch wat vragen achter voor diegene die daar over nadenkt.