Uiteindelijk toch spannend

De Amsterdammer Ras Mus is misdaadjournalist en schrijver en hij stort zich op een mysterie wat in Zweden plaatst vindt: al 10 jaar verdwijnt er in een dorpje ieder jaar op dezelfde dag een jonge vrouw. Wanneer het weer die datum is gebeurt er echter niets….
Het verhaal kent twee uitgangspunten: ten eerste wordt het verhaal bekeken vanuit het standpunt van Ras Mus die probeert in het dorpje zoveel mogelijk informatie te verzamelen over het mysterie van de Witte Zwaluwen. Hij is al vaker hier geweest maar het feit dat er dit jaar geen vrouw verdwenen is heeft hem weer hier naar toe gebracht. De vrouwen zijn overigens nooit gevonden. Zoals eerder ook het geval was heeft hij het idee dat de mensen uit het dorp niet echt heel behulpzaam zijn.

Het andere verhaal is dat van Raven, een jonge vrouw, die net bij haar verloofde Jonathan is ingetrokken in zijn prachtige maar wel zeer afgelegen landhuis. Raven leeft al jaren met enorme angsten. Op haar 10e heeft haar broer Aaron hun ouders vermoord en eigenlijk wilde hij Raven ook verkrachten en vermoorden maar hij vond haar nog te jong en beloofde later voor haar terug te komen. Ze is voor haar angsten onder behandeling bij een psychiater: Jonathan. Wanneer zij alleen in het landhuis is omdat Jonathan voor een jaarlijks congres naar Amerika is lijkt het alsof er nog iemand in huis is en is ze bang dat haar grootste nachtmerrie werkelijkheid gaat worden: komt haar broer haar halen? Het gevecht van Raven met haar onzichtbare stalker neemt een groot deel van het boek in beslag en is misschien iets te langdradig waardoor het soms lastig is om je aandacht er bij te houden.

Wanneer de verhalen van Raven en Ras Mus echter bij elkaar komen wordt het toch nog spannend! Het plot zit goed in elkaar en waar het eerst allemaal te langdradig is gaat alles nu in volle vaart vooruit en leest het als een trein.
Uiteindelijk dus een prima boek maar wel jammer dat een groot deel toch wat traag is. Verder vind ik dat het woord ‘’ boeman” te vaak terug komt in het boek, op het irritante af. Overigens is de titel zelf prima gekozen. De personages zijn aansprekend maar komen soms ook wat ongeloofwaardig over, zoals bijvoorbeeld het feit dat de zeer angstige Raven een week alleen thuis blijft in een volkomen afgelegen landhuis waar ze nog maar net woont…