Pas op, ijs!

1985 Sarah en Mats gaan wandelen in de bergen van Zwitserland. Ondanks dat Mats weinig tot geen rekening houdt met haar en zich steeds meer van haar terug trekt hoopt Sarah op een romantisch samenzijn in de verlaten berghut waar ze op weg naar toe zijn. Helaas blijken ze bij aankomst niet alleen te zijn…
“De liefde die ze voor elkaar voelen, is sterker dan de vertwijfeling om wat ze hebben gedaan.”

2003 18 jaar later dwingt Mats Sarah met hem terug te gaan, niet alleen naar de plek, maar ook naar hoe hun relatie toen was en later abrupt eindigde.
“Wat is hij echt een hatelijke man geworden.”


De ijskoude proloog is al heel uitnodigend om in dit boek te duiken. Maar daarna komt het maar langzaam op gang. En dan ineens halverwege dendert het door en kun je het boek niet meer weg leggen. Door de wisselingen in tijd blijft het de spanning vast houden. Het Vlaamse taal gebruik is soms grappig, soms verwarrend, maar toch vlot leesbaar. De hoofdstukken wisselen moeiteloos tussen 1985 en 2003. Niet overal even geloofwaardig, de hoofdpersonen blijven oppervlakkig en zonder diepgaande emoties, maar wel een goed in elkaar gezet verhaal.
Het laatste hoofdstuk springt nog even door naar 2005, wat helaas toch wel afbreuk doet aan het verhaal.