Mijnwerkers en adel

Tommy woont met zijn familie in het mijnwerkersdorpje Grindley. Met 12 jaar moet hij gaan werken in de mijnbouw. En als hij 14 jaar wordt, zal hij net als zijn vader en broers ondergronds moeten gaan werken in de diepte en donkerte van de steenkoolmijn. Maar Tommy heeft andere dromen en wil eigenlijk een andere toekomst voor zichzelf.
Als hij tijdens een wandeling Josie tegenkomt, raken ze bevriend.

“Telkens wanneer ik aan Josie dacht, verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Zij was als een kaars waarvan het heldere licht mijn grauwe leventje opvrolijkte.”

Josie bewondert Tommy om zijn dromen en beseft dat ook zij dromen heeft om de wereld buiten haar dorp en familie te ontdekken.
Maar die dromen worden hard de grond ingetrapt door hun families.
Als er gevaar voor Josie dreigt, vlucht ze met hulp van Tommy weg en verdwalen ze op landgoed Heston Manor waar ze een geheim ontdekken.
Uiteindelijk belanden ze op landgoed Silvermoor in de hoop dat ze daar geholpen worden.


Twee jonge mensen die ervan dromen meer uit het leven te halen dan de vastgeroeste leefgewoontes van hun familie te volgen.
Kunnen ze hun dromen waarmaken?
In deze mooie roman weet Tracy Rees zowel een prachtig landschap en mooie landhuizen te beschrijven als de duistere, verstikkende en beklemmende gangen in de steenkoolmijn.
Door een vloeiende schrijfstijl en korte hoofdstukken blijf je doorlezen. In de mijn duikt het echt de diepte in, maar bovengronds blijft wat rustiger doorlopen.
Het verhaal is opgedeeld in 3 delen en wordt afwisselend vanuit Tommy en Josie verteld.
Het eerste deel loopt wat traag doordat de auteur de tijd neemt om zowel omgeving als de mensen goed te omschrijven. In het tweede deel komt er meer vaart in en wil je door blijven lezen om erachter te komen wat de geheimen nu zijn. In het derde deel komen de waarheden al snel boven water, wat een beetje afbreuk doet aan de langzame tendens van het verhaal.
Daar mist ook wel wat knalwerk, het gaat allemaal net wat te gemakkelijk. Maar desalniettemin leef je met Tommy en Josie mee en gun je hun al het geluk.
Een mooie inkijk in het mijnwerkersleven en standenverschillen van toen.