Lezersrecensie
Een prachtige zoektocht door liefde, rouw en hoop
Na een roerig en eenzaam begin van haar leven, hoopt Violette rust en liefde te vinden bij Philippe Toussaint en trouwt met hem. Maar als hij steeds meer en uiteindelijk helemaal uit haar leven verdwijnt en ze ook haar grootste geluk in haar leven moet missen, moet ze proberen haar eigen leven weer op orde te krijgen. Ze vindt rust en vrede in haar werk als begraafplaatsbeheerder en met haar vrienden om haar heen.
"Je kunt je leven niet opnieuw beginnen. Neem een vel papier, scheur het in stukjes; hoe je de stukjes ook aan elkaar plakt , de scheuren, de vouwen en het plakband zullen er altijd zijn."
Als Julien op haar stoep staat en haar vertelt over de bijzondere laatste wens van zijn moeder, proberen ze samen haar verhaal te ontrafelen. Steeds meer antwoorden komen bovendrijven, maar wil Violette die allemaal wel weten?
En kan ze zelf ook weer liefde vinden en vasthouden?
Via brieven, gedachten, dagboek fragmenten, gesprekken en terugblikken word je meegenomen in het bijzondere leven van Violette. Je volgt niet alleen het verhaal van Violette maar ook van anderen die met hun levens haar leven direct of indirect raken. Langzaam ontrafelt het haar levensverhaal met diepe dalen, kleine hoogtepuntjes, verlies, verdriet, rouw en liefde en vriendschap. Elk hoofdstuk begint met mooi tekstje die je verder meeneemt in de melancholische sfeer van het verhaal.
"Niets doet hem verwelken, niets doet hem verdorren, deze mooie bloem die herinnering wordt genoemd."
De warme, meeslepende en beeldende schrijfstijl van Valérie Perrin maakt dat het je mee blijft nemen naar het mooie Frankrijk en je nieuwsgierig houdt. Een prachtige slowread, maar dat zeker niet te traag verloopt. Kleine hintjes en inkijkjes zorgen ervoor dat je door wilt blijven lezen, net als de wisselingen in tijd en perspectieven. Een boek waar heel veel in zit; liefde, verdriet, rouw en een vleugje mysterie.
Een prachtig en krachtig verhaal dat na het dichtslaan van het boek zeker nog even in je hoofd blijft hangen.
"Je kunt je leven niet opnieuw beginnen. Neem een vel papier, scheur het in stukjes; hoe je de stukjes ook aan elkaar plakt , de scheuren, de vouwen en het plakband zullen er altijd zijn."
Als Julien op haar stoep staat en haar vertelt over de bijzondere laatste wens van zijn moeder, proberen ze samen haar verhaal te ontrafelen. Steeds meer antwoorden komen bovendrijven, maar wil Violette die allemaal wel weten?
En kan ze zelf ook weer liefde vinden en vasthouden?
Via brieven, gedachten, dagboek fragmenten, gesprekken en terugblikken word je meegenomen in het bijzondere leven van Violette. Je volgt niet alleen het verhaal van Violette maar ook van anderen die met hun levens haar leven direct of indirect raken. Langzaam ontrafelt het haar levensverhaal met diepe dalen, kleine hoogtepuntjes, verlies, verdriet, rouw en liefde en vriendschap. Elk hoofdstuk begint met mooi tekstje die je verder meeneemt in de melancholische sfeer van het verhaal.
"Niets doet hem verwelken, niets doet hem verdorren, deze mooie bloem die herinnering wordt genoemd."
De warme, meeslepende en beeldende schrijfstijl van Valérie Perrin maakt dat het je mee blijft nemen naar het mooie Frankrijk en je nieuwsgierig houdt. Een prachtige slowread, maar dat zeker niet te traag verloopt. Kleine hintjes en inkijkjes zorgen ervoor dat je door wilt blijven lezen, net als de wisselingen in tijd en perspectieven. Een boek waar heel veel in zit; liefde, verdriet, rouw en een vleugje mysterie.
Een prachtig en krachtig verhaal dat na het dichtslaan van het boek zeker nog even in je hoofd blijft hangen.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Suzanne Verheem-Kwak
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
