(Nog) geen George R.R. Martin

The Wolf gaat over de strijd tussen The Anakim en The Sutherners. We zien de strubbelingen van Roper, die als onzekere jonge man zijn vader als leider van The Anakim moet opvolgen. In dit deel 1 van de serie Under the northern sky wordt hij langzaam volwassen en volg je zijn weg langs politieke intriges, oorlog, bloed, verraad, tradities, kameraadschap en liefde naar het ware leiderschap.

Leo Carew studeerde af aan de universiteit van Cambridge in Biologische Antropologie, met als specialisatie Het stenen tijdperk. Hij zat een heel jaar op Spitsbergen voor onderzoek. Zijn liefde voor het noorden en de kou komt sterk naar voren in de beleving en de manier waarop hij de Vikingachtige setting beschrijft. Niet voor niks heet de serie Under the northern sky.

Vanaf bladzijde 1 spat het bloed bijna letterlijk in je gezicht, zo dicht zit je op het slagveld. Vervolgens lijk je er ook weer niet van af te komen. Het is een boek vol oorlogstermen, waarvan de Engelsen niet eens weten dat ze bestaan. Het is wat jammer, want het haalt een beetje de snelheid uit het lezen als je eerst woorden moet gaan opzoeken.

De setting, de namen, de intriges dat maakt het boek aantrekkelijk. Het hele Vikingachtige en Keltische staat zijn mannetje wel in de vergelijking met George R.R. Martin. De uitwerking lijkt echter meer op een lekker stuk chocola dat voor je wordt gehouden en waar je steeds niet aankomt. Het lukt niet om een band te vormen met personages, daar worden ze te oppervlakkig voor beschreven, zeker de vrouwelijke personages. Sommige gebeurtenissen worden wel erg kort door de bocht beschreven en zijn heel zwart-wit. Dit maakt het ook voorspelbaar en niet toegankelijk. Het boek koste daarom heel wat moeite om door te komen. Het is echter wel een debuut en een deel 1 in de serie en wellicht ziet de rest van de serie er beter en uitgewerkter uit.

The Wolf toont een rauwe kant van een fictieve oorlog tussen stammen. Carew heeft voor de vele oorlogstactieken en termen een boel informatie gehaald uit allerlei culturen. Van de functies en eenheidvorming van de Romeinen, de stammen en hun grensstrijd tussen de Schotse Hooglanders en Laaglanders en zelfs een Paard van Troje tactiek. Het geheel ademt echter vooral Viking uit. Dit zit hem vooral in de benamingen en de wreedheid waar de Noormannen de geschiedenis mee in gingen. In een bronnenboek van de Vikingen las ik over een Scandinavisch paard van Troje aanval, precies zo een die benoemd werd in The Wolf. Daar ging de prijs voor origineel element…

Voor een debuut is het zeker niet slecht geschreven. De auteur heeft veel aandacht besteed aan politiek, oorlog, tactiek en vechten. Er mist echter emotie in het boek. Het enige positieve aan de karakters was de humor van Tekoa. Voor een fantasyboek bevat het ook te weinig fantasy-elementen. Het had net zo goed een vechtscene uit Braveheart kunnen zijn.

Leo Carew moeten we de komende jaren wel in de gaten gaan houden. Hij zou wel eens echt tot grote hoogten kunnen stijgen, maar dan moet hij eerst nog even rijpen. Helaas houdt het lezen van zijn boeken op basis van dit boek even op voor mij.