Bizar.

Hex is... sja... Hex.
Ik vond het echt een enorme rollercoaster waarbij de fantasie van Thomas af en toe echt de hele wereld over vloog volgens mij. Het verhaal gaat van normaal en interessant naar saai ging en van daaruit naar spannend en bizar weird. Om vervolgens met een bijzonder humoristisch nawoord te eindigen.

De schijfstijl is tof: het is vlot geschreven en het is natuurlijk extra leuk dat het zich allemaal afspeelt in een klein dorpje in Nederland. Voor ons kaaskopjes toch een momentje van herkenning, ondanks dat ik aan de (veilige, haha) kust woon en dus vééér bij Beek vandaan.
De Hex vind ik leuk, maar vraag me niet waarom. Op de een of andere manier groeide er sympahtie voor dat gekke ding! De overige personages waren ook allemaal leuk en eigenlijk heeft het boek me maar op een klein deel niet geïnteresseerd en dat was het stuk voor het midden. Er zit genoeg actie in, maar ook momenten van rust om het allemaal even te laten bezinken. Eng werd het voor mij nergens, maar dat komt denk ik ook omdat het gewoon te bizar was om eng te worden.

Ik heb echt mixed feelings bij dit boek en weet echt niet zo goed hoe ik dit moet waarderen. Denk echt dat het te maken heeft met die bizarre vliegende fantasie die overal heen ging. Hou 'm daarom even op 3*.