September en ja daar zijn we weer de buddyreadkwebbels na veel over en weer gegooi van titels hebben we deze maand gekozen om met onze voetjes in het moeras te ploeteren. De veel besproken thriller "dochter van het moeras - Karen Dionne" zoals gewoonlijk hebben we het boek in drie delen gelezen om tussendoor ja te kwebbelen en gekwebbeld werd er....

Korte inhoud:

Helena’s moeder is als tiener ontvoerd en wordt in een hut diep in het moerasgebied van Michigan vastgehouden. Twee jaar later werd Helena geboren en niet beter wetend, hield ze van haar vader en het leven in de hut. 20 jaar later woont Helena met haar gezin in de bewoonde wereld en zit haar vader in de gevangenis. Tot de dag dat hij ontsnapt en Helena terug naar het moeras trekt om haar vader te gaan zoeken.

Verwachtingen:

Wendy: Als ik de korte inhoud lees, verwacht ik een klopjacht, spanning maar ook een psychologisch gedeelte. De cover belooft dan weer een echte thriller, heel het geheel heeft iets mysterieus. Het is precies wel een heel ander verhaal dan onze vorige buddyread, deze gaat precies meer de familiale toer op.

Karin: Ik verwacht een spannend boek, zeker een psychologisch gedeelte, maar ook veel “echte” spanning, ik verwacht ook wel een stuk survival in het moeras. En ja, de cover belooft inderdaad een heel spannend boek ook een klopjacht, waarschijnlijk met valstrikken dus “echte” spanning.

 Eerste deel:

Wendy: Wat me direct opvalt na dit eerste deel, dit is echt een psychologische thriller, je zit als het ware in het hoofd van Helena. De auteur heeft gekozen om veel beschrijvingen te geven, wat soms maakt dat ik terug moet gaan lezen. Het is wel een uniek gegeven en dat er tussen de hoofdstukjes delen te lezen zijn van het sprookje van Christian Andersen maakt het verhaal wel boeiend. Ik ben wel nieuwsgierig welke weg dit verhaal opgaat gaan, gaan we naar spanning of blijven we in het hoofd van Helena wandelen.

Karin: Het verhaal leest zeker lekker vlot. Wel vind ik het soms vervelend, al die terugblikken. Van een aantal vraag ik me echt af of ze wel  nodig zijn voor het verhaal en niet gewoon bladvulling. Ook vervelend vind ik dat er steeds maar weer herhaald wordt dat haar moeder 15 jaar lang daar gezeten heeft, dat weet ik nu intussen wel. Aan het begin van hoofdstuk 2 dacht ik, de spanning begint snel. Maar tot nu toe vind ik die spanning nog erg tegenvallen. Ik hoop dat we meer krijgen.

Wendy:

Ik sta wel achter je, er wordt redelijk veel herhaalt.

Karin:

Ik vind het hoofdpersonage (Helena) tot hiertoe niet zo sympathiek. Dat hoeft natuurlijk ook niet bij een hoofdpersonage, dat is weer eens wat anders dan de lieve, onschuldige held van het verhaal die iedereen gelijk mag.

Tweede deel:

Wendy: Voor mij is het een beetje een teleurstelling, denk dat ik met dit boek in herhaling val. Is het de spanning  die ik mis? Of het vertelperspectief dat me stoort?  Er wordt veel verteld toch heb ik  geen voeling met het hoofdpersonage en ik mis wat achtergrond over de moeder. Ik ben wel nieuwsgierig welke kant dit verhaal opgaat gaan. Waren mijn verwachtingen te hoog, ik ben echt nieuwsgierig hoe jij dit aanvoelt?

Karin: Ja bij mij valt het ook tegen. De achterkant beloofde me echt spanning maar het is meer een achtergrondverhaal . Veel te veel flashbacks. Toch leest het nog steeds goed, dat dan weer wel. Het is niet zo dat ik moeite moet doen om het te lezen en het eigenlijk weg wil leggen. Maar ik had er ook veel te hoge verwachtingen bij. Maar misschien komt het nog,  ik blijf hopen hoewel ik bang ben dat het niet gaat gebeuren. Connectie met het hoofpersonage heb ik ook niet,  ik begrijp haar niet en heb ondanks alle achtergrondverhalen moeite om me in haar in te leven.

Derde deel:

Wendy: Vond jij het einde een verrassing? Het laatste stuk was wel spannender

Karin: Nee, ik vond het einde niet echt een verrassing. Ik had het al lange tijd voelen aankomen.

Conclusie:

Wendy: Ik geef het boek drie sterren, ik had een totaal ander verhaal verwacht, het leest vrij vlot maar mistte spanning doorheen het verhaal. Ik zou het verhaal niet echt een thriller noemen maar eerder een verhaal met veel terugblik naar het verleden. Een goed boek om tussendoor te lezen, wat me ook opviel is dat de moeder geen grote rol had en daar was ik eigenlijk wel op aan het wachten.

Karin: Ook bij mij viel het boek wat tegen, ik had veel meer actie verwacht maar het boek bestaat drie kwart uit flashbacks wat je steeds uit spanning haalt. Daarbij vraag ik me zeker de helft daarvan of ze wel nuttig zijn voor het verhaal. Tussen de herinneringen door staat een spannend kort verhaal, waar ik zeker 1 of zelfs 2 sterren meer voor had gegeven als het niet meer was geweest dan dat: een kort verhaal.

Dit boek krijgt van de kwebbels drie sterren, hadden we te hoge verwachtingen? Of spraken de andere boeken ons meer aan? Wat vonden jullie van het boek?  Het was weer een fijne buddyread, hop naar de volgende, suggesties zijn altijd welkom.

Wendy en Karin