Ik heb een moeilijke week achter de rug, ééntje van verdriet, tranen, verslagenheid. Toch is er altijd een lichtpuntje, dat lichtpuntje dat me er elke keer doortrekt, dat me elke keer fluistert "niet opgeven" en dat lichtpuntje is al die mooie verhalen en boeken. Wat ben ik een gelukzak, ja zo zie ik dat, dat mijn hobby en verslaving, LEZEN is. Dat lezen voor mij een uitweg is in een soms donker bos. Het leven is niet altijd eerlijk, het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn, ze gooien niet bij elke stap dat je zet rozenblaadjes. Spijtig genoeg niet...en lezen in een moeilijke periode, is ook niet altijd makkelijk, 10 zinnen gelezen en onze concentratie was weg. Maar ik geeft niet op, dan lezen we die 10 zinnen terug, want die 10 zinnen maakt dat ik even weg ben, dat er op mijn bordje staat "niet storen", ik zit in het verhaal van Edgar, ja ik ben nog altijd in het boek van "de psychiater en het meisje-Erik Rozing", nog 20 bladzijden en hij is uit. 

Wat een boek was, waar ik maar niet in kon komen blijkt nu een boek, dat mij even meetrekt. En dan heb je nog Hebban, ja medelezers, jullie spots lees ik met veel plezier, even wegkruipen in jullie leesplezier, even meegaan op jullie pad, even kijken welk boek ik me nog kadoo kan doen. Want slecht nieuws mijn aankoop teller staat nu op 5 boeken, en we zijn nog maar 9 dagen verder in 2018! Heb ik spijt dat ik blijkbaar niet kan voldoen, aan minder boeken kopen, NEE, misschien kan ik het gewoon niet laten, en als lezen mij dat beetje hoop geeft, wel dat zijn dan, 5 hoop boeken!

Helpt lezen jullie ook bij moeilijkere dagen?