Verhalen die raken, beklijvend, stil staan en dan weer verder gaan

Ik startte vol motivatie in de leesclub "Marsepeinen vingers-Öznur Karaca" (ook trouwens een dikke pluim voor een fantastische coördinator Guy) en toen viel mijn euro, ik raapte hem op en mijn hersentjes deden de rest. Elk boek heeft voor mij echt een betekenis, een verhaal dat me zo raakt, adem nemen, even alles laten bekomen en verder gaan of een verhaal dat me een ontspanning geeft die ik in donkere dagen nodig heb. Soms leer ik bij over onze grote wereld, ja je bent nooit te oud blijkbaar. Soms zit ik met een lach op mijn gezicht en een liefdesrelatie waar ik mijn bedenkingen bij heb. En dan heb je verhalen vol spanning en mysterie.
Nu even verder met mijn euro, toen ik hem opraapte, bedacht ik, welke boeken hebben me dit jaar geraakt, en dan bedoel ik, een verhaal waar ik voeling mee heb. Een verhaal dat mijn hart in duizend stukken laat vallen, soms moet je iets in stukken laten vallen, om het terug vast te kleven en daar iets moois van te maken. Soms moet iets raken of kraken om verder te gaan, met een soort herkenning in je bagage.
Dus even gaan checken, challenge 2017:
*Logboek van een onbarmhartig jaar - Connie Palmen
Geen dagboek, geen roman maar gewoon puur uit het hart geschreven, eerlijk, zonder poespas. Een boek over rouw en een quote die ik nooit ga vergeten "Wat is rouw? Een staat van permanente paniek."
*Een klein leven - Hanya Yanagihara
Langzaam word je meegetrokken in een donkere wereld van pijn, verdriet, teleurstelling, overleving en vriendschap. De auteur beschrijft gevoelens, emoties op zo een manier dat je even moet slikken of even het boek moet wegleggen.
*Het achtste leven (voor Brilka) - Nino Haratsichwili
Zoals zovele Hebbanisten kon dit boek niet achterwege blijven, het verhaal neemt je mee, citaten volgen elkaar op, zo prachtig geschreven, sommige zo herkenbaar, tot diep in mijn hart gekropen. Dit is een boek om te lezen, herlezen, en binnen laten komen.
*Marsepeinen vingers - Öznur Karaca
Dit was één van mijn favoriete leesclubs, het verhaal, de leesclub ging als een speer door mijn hart, gevoelens werden besproken, bladzijden herlezen. Een boek, zinnen die zo beklijvend zijn, pakkend, een roetsjbaan van emoties, recht voor de raap.
Hebben jullie er ook eens bij stil gestaan, welk boek dit jaar tot diep in jullie hart gekropen is?