Fluister maar, Luister maar

De leergierige Cassie Raven, van oorsprong een Poolse die na de dood van haar ouders bij haar eveneens Poolse oma woont, heeft ondanks haar jonge leeftijd al een complex leven achter de rug. Ze is in gedrag en uiterlijk een buitenbeentje en in het heden werkt ze niet alleen in een mortuarium waar haar kennis en kunde uitstekend passen, maar heeft ze ook een opmerkelijke hobby. Naast het snijden in lichamen als professie, beoefent zij het opzetten van dieren -taxidermie- en volgt hiervoor een cursus.
Haar werk geeft haar een band met de doden, alsof er een wat intiem gesprek kan ontstaan, maar als voormalig docent en grote steun van Cassie, mevrouw E, komt te overlijden en in haar mortuarium terechtkomt verandert er iets; komt er veel emotie om de hoek kijken en vooral ongeloof. Zeker als mevrouw E "vertelt" dat het haar tijd nog niet was en Cassie haar overlijden wat dubieus vindt. Ook doordat haar zoon een verdachte indruk achterlaat. Het is voor Cassie aanleiding om toch maar verder te spitten via de ex-vriend en oude kennissen van mevrouw E en ook via bekenden van Cassie zelf en de sociale media om een voor haar onduidelijk beeld toch compleet te krijgen.
In de tussentijd verdwijnt er een lichaam uit het crematorium en krijgt Cassie te maken met rechercheur Flyte die een onderzoek instelt. Ook een vrouw met iets in haar verleden. Ze vertrouwt Cassie niet en zoekt naar rechtvaardiging van haar wantrouwen. Maar gedurende het verhaal groeit er iets van een vorm van respect en samenwerking -en misschien zelfs iets meer- tussen de o zo verschillende vrouwen en Flyte krijgt een duidelijker rol in het verhaal. Samen graven zij dieper en dieper in de wat onduidelijke dood van mevrouw E om te achterhalen of het nu een ongelukje was of toch niet. Dat blijkt voor Cassie uiteindelijk niet zonder gevaar.

Cassie Raven is in Lichaamstaal, de debuutthriller van A.K. Turner, senior obductie assistent in het mortuarium in de wijk Camden in Londen. Rond haar is een nieuwe serie gepland. Een goede keuze, ze is opvallend, heeft een geschiedenis, is slim, kent emotie en heeft het hart op de goede plaats. Lekker atypisch. Een hoofdpersoon om direct een band mee te krijgen. Cassie Raven verrast al in het eerste hoofdstuk door haar empathische omgang met een dode vrouw en door het feit dat zij, omdat zij luistert en ervoor openstaat, overleden mensen iets kan laten vertellen. Een zeer boeiend verhaal met veel interessante details over haar houding, werkzaamheden, observaties en analyses, net als haar gevoel voor deductie.
Het is een lastig genre waar A.K. Turner voor gekozen heeft. Lichaamstaal wordt vanwege de setting van mortuarium, pathologie en het verhaal dat een dode kan vertellen onbedoeld al snel vergeleken met een Tv-serie als Silent Witness of de geweldige boekenserie van Patricia Cornwell met een hoofdrol voor patholoog Kay Scarpetta.
Turner heeft zo te zien de juiste keuzes gemaakt. Het lijkt niet op de genoemden. Ze is voor nu een eigen weg ingeslagen met duidelijk een eigen, prima hoofdpersoon en een onderscheidende sfeer. De prettige schrijfstijl en sterke plot wisselingen is ook bepalend. Ietsje meer spanning mag, maar ik ben vanaf nu zeker van het team Cassie.