Een prachtig verhaal over vriendschap en zo veel meer!

Bellbird River, 1998. Alleenstaande moeder Alex hoopt dat een nieuwe start in Bellbird haar en haar dochter weer dichter bij elkaar zal brengen. De grande dame van Bellbird, Victoria, en haar nicht Gabrielle bevinden zich op een kruispunt in hun levens. Lokale bakker Janine en nieuwkomer Debbie worstelen beiden met de gevolgen van een pijnlijk verleden.

Deze vijf vrouwen treffen elkaar in het kloppend hart van het dorp: het koor van Bellbird River. Samen vinden ze de moed om het verleden achter zich te laten. En samen ontdekken ze dat echte vriendschap veel dichterbij te vinden is dan ze ooit hadden gedacht.

Dit was mijn eerste boek dat ik las van auteur Sophie Green. Ik had al meerdere boeken van haar gespot maar nooit kwam lezen er van. Toen ik de korte inhoud van Het koor van Bellbird River las was ik meteen alert, het leek me een hartverwarmend boek.

En die verwachting kwam uit! Het is een verhaal vooral over vriendschap, maar ook een verhaal over vijf heel verschillende vrouwen, die allemaal hun eigen problemen hebben en er op hun eigen manier mee omgaan. Hoe verder je komt in het verhaal, hoe meer je er achter komt dat het een boek is over veel meer dan vriendschap van de vijf vrouwen. Het gaat ook over vergeving, spijt, verwerken van je verleden, vooroordelen, bewustwording, pesten en nog veel en veel meer.

Het verhaal leest lekker weg, ondanks dat het verhaal traag verloopt, vlieg je door het boek heen. Ik kreeg er een heerlijk cosy gevoel bij en waande me helemaal bij de vijf dames, hun familie en vrienden in Bellbird River. Het verhaal wordt afwisselend vertelt uit de perspectieven van de hoofdpersonages.

Ondanks dat het verhaal langzaam verloopt wordt het nergens saai en blijf je geboeid. Met name doordat de hoofdpersonages prachtig uitgewerkt zijn. Wat ben ik gaan houden van deze vijf vrouwen. Ze hebben allemaal hun eigen problemen, verleden en ook hoe ze er mee omgaan. Ze proberen allemaal het leven weer op de rit te krijgen, verbindende factor hierbij is het koor van Bellbird River. Ondanks dat ik niet zo goed een beeld van de personages kreeg wist de schrijfster me toch te verbinden met de personages. Gevoelens en emoties komen goed over en je kunt helemaal met ze mee leven. Ook de bijpersonages, voornamelijk ex-partners, zijn prima verwerkt in het verhaal.

Het koor van Bellbird River is een aanrader voor de feelgoodliefhebber. Je kunt heerlijk genieten van fijne personages, vriendschappen die ontstaan en vrouwen die uiteindelijk hun weg weer vinden en het leven weer positief tegemoet zi