Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Valt wat tegen....

Amarins 29 september 2019
Het verhaal begint in december 1940. Duitse bommen vallen op Southampton en de bewoners vluchten naar de omliggende dorpen. We leren in het begin van het verhaal Ellen Parr kennen. Zij woont in Upton en vindt achter in een bus een slapend meisje. Het meisje, die Pamela blijkt te heten, is moederziel alleen. Hoewel Ellen al drie evacués heeft neemt ze ook Pamela mee naar huis. Ellen wilde nooit kinderen, maar terwijl de oorlog voortwoedt, wordt de band tussen de kleine Pamela en Ellen steeds hechter. Na verloop van tijd, als de gevechten stoppen, begint Ellen zich te beseffen dat het nooit de bedoeling was om voor Pamela te blijven zorgen. Pamela haar moeder blijkt bij bombardementen omgekomen te zijn. Met man en macht wordt gezocht naar haar vader, maar zonder resultaat. Tot op een dag haar vader voor de deur staat en Pamela opeist…….

Het is een leuk en vlot leesbaar boek. Personages zijn niet allemaal even uitgebreid beschreven. Vooral Ellen heeft een grote rol in het verhaal, met haar maak je dan ook uitgebreid kennis. Naar mijn mening hadden ook de andere personages iets meer uitwerking verdiend. Regelmatig wordt een stap terug gedaan in de tijd in een aantal hoofdstukken, zodat je ook kennismaakt met de jeugd van Ellen. Deze hoofdstukken waren naar mijn mening hier en daar echt te lang waardoor het allemaal erg langdradig werd. Ook is het jammer in dit boek dat er zo weinig verteld wordt over de oorlog. Je krijgt een heel lang verhaal over Ellen, Pamela en diverse andere personages, maar er wordt weinig meegegeven hoe de leefomstandigheden en gevoelens waren tijdens de oorlog. Jammer! Hoewel het in mijn ogen hier en daar erg langdradig was ben je als lezer toch heel erg nieuwsgierig hoe het verhaal af gaat lopen. Uiteindelijk beland je aan het eind van het boek in een hoofdstuk rond Pamela in het jaartal 2010. Uiteindelijk tref je daar een prachtig einde aan van een naar mijn mening iets te lang verhaal.
Uiteindelijk heb ik het verhaal drie sterren gegeven!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Amarins