Lezersrecensie
Zonnegloed
Bren Ryan is na jaren van zoeken zo teleurgesteld geraakt in de liefde dat ze het heeft opgegeven. Nu werkt ze als barista in Hope Harbor, een baan die haar op het lijf geschreven is, en geniet ze van de relaxte sfeer van het sfeervolle stadje. Het ontbreekt haar aan niets behalve dan misschien een man, maar die zou alles maar ingewikkeld maken.
Ook accountant Noah Ward heeft geen tijd voor de liefde. Hij komt naar Hope Harbor met maar één doel: zijn vader overtuigen dichter bij hem in de buurt te komen wonen. Daarbij is hij echt niet van plan zich te laten afleiden door de vrijgevochten vrouw die haar intrek heeft genomen in het gastenverblijf van zijn vader. Maar wanneer hij betrokken raakt bij Brens missie een tiener te helpen, ontdekken ze dat ze elkaar misschien toch wel nodig hebben.
Zonnegloed is al weer het elfde deel in de Hope Harbor-serie. Heerlijk om weer even terug te zijn in het gezellige dorp met zijn hartverwarmende bewoners.
Ook van dit nieuwe deel heb ik weer genoten. De makkelijke en uitnodigende schrijfstijl van Irene Hannon herken je meteen weer en vanaf de eerste pagina word je weer meegesleept in een super fijn verhaal.
Beide hoofdpersonages wisten me weer te verrassen en te vermaken. Bren, een vrouw met een enorme drive die fouten heeft gemaakt en hoopt positiviteit te krijgen uit haar nieuwe leven in Hope Harbor. Altijd behulpzaam, een vrouw waar ik enorm van ben gaan houden. Net als Noah, een man met een verleden maar één met een enorm groot hart.
Ook deze keer heeft Hannon weer een prachtige diepgang aan het verhaal meegegeven. Ze doet dit aan de hand van thema’s als liefde, vertrouwen, spijt, bedrog en nog veel meer. Ze weet de boodschap om naar elkaar om te kijken weer prachtig te verwoorden.
Zonnegloed is net als de vorige delen in deze prachtige serie weer een verhaal dat je raakt. Wat echt aanvoelt en soms heel dichtbij komt. Een hartverwarmend verhaal dat ik absoluut niet had willen missen.
Ik kijk al weer uit naar een volgend deel in deze geweldige serie. Dan ben ik weer van de partij want ik kan maar moeilijk afscheid nemen van Hope Harbor!
Ook accountant Noah Ward heeft geen tijd voor de liefde. Hij komt naar Hope Harbor met maar één doel: zijn vader overtuigen dichter bij hem in de buurt te komen wonen. Daarbij is hij echt niet van plan zich te laten afleiden door de vrijgevochten vrouw die haar intrek heeft genomen in het gastenverblijf van zijn vader. Maar wanneer hij betrokken raakt bij Brens missie een tiener te helpen, ontdekken ze dat ze elkaar misschien toch wel nodig hebben.
Zonnegloed is al weer het elfde deel in de Hope Harbor-serie. Heerlijk om weer even terug te zijn in het gezellige dorp met zijn hartverwarmende bewoners.
Ook van dit nieuwe deel heb ik weer genoten. De makkelijke en uitnodigende schrijfstijl van Irene Hannon herken je meteen weer en vanaf de eerste pagina word je weer meegesleept in een super fijn verhaal.
Beide hoofdpersonages wisten me weer te verrassen en te vermaken. Bren, een vrouw met een enorme drive die fouten heeft gemaakt en hoopt positiviteit te krijgen uit haar nieuwe leven in Hope Harbor. Altijd behulpzaam, een vrouw waar ik enorm van ben gaan houden. Net als Noah, een man met een verleden maar één met een enorm groot hart.
Ook deze keer heeft Hannon weer een prachtige diepgang aan het verhaal meegegeven. Ze doet dit aan de hand van thema’s als liefde, vertrouwen, spijt, bedrog en nog veel meer. Ze weet de boodschap om naar elkaar om te kijken weer prachtig te verwoorden.
Zonnegloed is net als de vorige delen in deze prachtige serie weer een verhaal dat je raakt. Wat echt aanvoelt en soms heel dichtbij komt. Een hartverwarmend verhaal dat ik absoluut niet had willen missen.
Ik kijk al weer uit naar een volgend deel in deze geweldige serie. Dan ben ik weer van de partij want ik kan maar moeilijk afscheid nemen van Hope Harbor!
1
Reageer op deze recensie