Een echte slasher!

Al maanden verheugde ik mij op het nieuwste (jeugd)horrorboek van Danielle Bakhuis: ‘De bloedzomer van 1997’. Een heel ander verhaal dan de eerdere horrorboeken van Danielle, maar ik ben zeker niet teleurgesteld! Ik geef dit boek dan ook 4 sterren.

Dirtbag, dirtbag, kom maar gauw,
Ik ben beslist niet bang voor jou.
Nimmer heb ik ooit gelogen,
Ik open nu als eerst mijn ogen.


Gewoon een dom kinderrijmpje toch? De vrienden Denise, Jason, Joyce, Monica, Alice en Edward geloven er niet in. Dan wordt er in de zomer van 1997 iemand vermoord uit de vriendengroep. De ooggetuige vertelt dat het een man met een vuilniszak over zijn hoofd was…Bestaat Dirtbag dan echt? En wie is zijn volgende slachtoffer?

Dit boek is met recht een slasher te noemen, dat had ik totaal niet aan zien komen! Hierdoor is er wel iets minder spanning aanwezig dan in de eerdere horrorboeken van Danielle, maar dat vond ik niet erg. Het zoeken naar de persoon achter Dirtbag zorgde bij mij persoonlijk voor genoeg spanning om het boek in één ruk uit te willen lezen.

Het boek speelt zich af in 1997, een jaar voordat ik geboren werd, dus ik weet zelf heel weinig van deze tijd af (behalve dan wat ik in films gezien en uit verhalen gehoord heb). Ik denk dat Danielle echter een hele goede weergave van deze tijd heeft weten te creëren door de kleding die de personages dragen, het taalgebruik dat ze gebruiken en het ontbreken van smartphones en internet. Het voelde echt even alsof ik terug in de tijd ging, superknap gedaan! De playlist op Spotify draagt ook zeker bij aan de sfeer van het verhaal, ik raad je zeker aan deze te luisteren tijdens het lezen.

De personages worden niet allemaal erg goed uitgewerkt, maar dat vond ik persoonlijk niet zo erg. Danielle heeft een goede balans weten te vinden tussen een spannend verhaal voor zowel jonge als oudere lezers. Gruwelijke details zijn weggelaten, maar door de manier waarop bepaalde zaken omschreven worden, doet je verbeelding zijn werk toch wel.

Ik weet niet helemaal wat ik van de afbeeldingen tussendoor vond. Aan de ene kant vond ik ze wel een mooie toevoeging, aan de andere kant vond ik ze soms wat kinderachtig getekend, waardoor ze voor mij het verhaal niet extra tot leven deden komen.

Het enige personage dat ik echt niet leuk vond, was Jason. Hij speelt een vreemde, dubbele rol in het verhaal, zoals ook blijkt uit het nawoord van Danielle zelf, maar ik vond het vooral raar dat hij na de eerste hoofdstukken niet meer voorkomt in het verhaal. Ik had graag wat meer over hem ontdekt, nu bleef hij heel vlak.

Het einde van het boek is onverwacht en spannend, maar ik vond het verhaal daardoor ook wat abrupt eindigen.

‘De bloedzomer van 1997’ is een spannende slasher voor zowel jongere als oudere lezers. Je wordt mee terug in de tijd genomen en komt helemaal in de sfeer van het verhaal door de afspeellijst. Naast de zoektocht naar Dirtbag passeren realistische en herkenbare elementen voor tieners gedurende het verhaal. Zo leeft Joyce in armoede, moet de vriendengroep omgaan met verlies, verdriet en rouw en staat de vriendschap tussen de jongeren soms onder druk. Een afwisselend verhaal met een goede balans en een onverwacht einde! Had jij de persoon achter Dirtbag geraden?