Prachtig geschreven, o zo huiveringwekkend

Dorst  is het debuut van Jackie Bateman en het eerste deel van de Lizzy-trilogie. Het boek is in het Engels al verschenen in 2011 en gelukkig nu ook in Nederland. Deel 2, Savour: the Obsessions of a Murderer, wordt in oktober 2014 verwacht, daarin wordt de duistere weg van Lizzy en haar nemesis Oliver vervolgd.

Jackie Bateman noemt zich auteur, verhalenverteller, commercieel copywriter en boekenwurm, zij heeft interesse in alles waar woorden aan te pas komen. Bateman heeft in onder andere Kenia, Engeland en Schotland gewoond. Dorst  is gesitueerd in een dorp in de Schotse Hooglanden, een gebied dat qua sfeer uitstekend bij deze thriller past.

“Hij ziet en hoort alles” staat op de cover van het boek. 'Hij' is Oliver, die zich vestigt in Dalbegie, alwaar hij interesse toont in alleenstaande moeder Lauren, die zich maar al te graag door hem laat veroveren. Oliver is een einzelgänger, heeft geen sociale contacten, lijdt aan mysofobie (smetvrees) en houdt er een sinistere hobby op na. Op zeker moment verdwijnt Lauren, onderzoek levert niets op. De twaalfjarige Lizzy wordt ondergebracht bij een tante. Lizzy komt samen met haar vriendje Simon in de drugsscene terecht. “Hij ziet en hoort alles”, hoe pakt dat uit voor Lizzy?

Outsiders weten niet wat er gaande is, waar Oliver zich mee bezighoudt, waar Lauren gebleven is, hoe het met Lizzy gaat. Als lezer behoor je tot de bevoorrechte insiders: je weet precies wat er speelt, je kijkt en denkt mee met de hoofdrolspelers, kruipt ín ze. Jackie Bateman heeft namelijk verschillende ik-figuren geschapen, elk met hun eigen perspectief. Bijzonder, boeiend. Elke ‘ik’ typeert zich door zijn of haar gedrag, het gebruik van bepaalde woorden, denkbeelden en emoties, waardoor het geen raadsel wordt maar volkomen duidelijk is wie er spreekt. (Klinkt gekunsteld als ik het zo opschrijf, maar dat is het niet. Tijdens het lezen is het een wonderbaarlijke ervaring.) De spanning wordt langzaam opgebouwd, het verhaal steeds beklemmender, en dan … is het opeens afgelopen en blijf je als lezer met een heleboel vragen zitten. Enerzijds stelt dat teleur, anderzijds doet het reikhalzend uitkijken naar het vervolg.

Jackie Bateman heeft met Dorst  een thriller afgeleverd van grote klasse, althans voor wie houdt van fraai taalgebruik en ‘uitgerekte’ spanning. Actie en tempo zijn niet aan de orde. Hier en daar steekt een vleugje humor de kop op en een sprankje hoop voor de toekomst. Als ’t erop aankomt is Dorst  een diepmenselijke tragedie, waaraan een weerzinwekkende hobby ten grondslag ligt. Prachtig geschreven, o zo huiveringwekkend. “Evil is everywhere – maybe even inside us”, aldus Jackie Bateman, en daar zou ze best eens gelijk in kunnen hebben.