Een retesnel geschreven boek

Ga toch een boek lezen! Ja, niet op zo'n fijne, handzame e-reader, maar een echt boek met een kaft en een rug en een bladspiegel en ezelsoren! Een boek dat er nieuw uitziet voor- en gelezen nadat je het gelezen hebt. Het is heerlijk om te doen en je beleeft van alles zonder reiskosten of pech onderweg. Ik leen nog wel eens een boek uit, maar het gebeurt maar zelden (het gebeurt niet) dat iemand na een paar dagen het boek alweer terugbrengt met de volgende tekst: 'Wat een geweldig leuk boek, mag ik er nog een?' Meestal duurt het een paar maanden en soms nog langer voor ik het weer terug zie. Echt lezen is het stiefkindje van de tijdrekening van tegenwoordig. Telefoons en iPads, tablets en laptops gaan allemaal voor. Televisie hoor je ook bijna niemand meer over, behalve dan over het nieuws, maar lezen... Als je het zou verbieden, ja dan wel weer natuurlijk, want wat verboden is, is leuker, in principe dan. Als je dan toch gaat lezen, dan kan ik je het debuut van Mano Bouzamour aanraden. Het is een geweldig lekker boek. Ik was er nog maar net in begonnen en om acht uur vanmorgen was het al uit. Dat is het nadeel van een spetterend boek, het is altijd zo uit. Het boek van Bouzamour heet De Belofte van Pisa en het gaat over een Marokkaanse jongen die als eerste van zijn familie naar het VWO, het Hervormd Lyceum in Amsterdam Zuid, mag. Zijn broer, die zwaar in de criminaliteit zit, laat hem beloven dat hij voor de eer van de familie de school afmaakt en zijn eindexamen gaat halen. Dat gaat allemaal niet zonder slag of stoot, dat begrijp je. Het is een retesnel geschreven boek, met veel vaart en passie. Het gaat over de tijd op school, de criminele akkefietjes van zijn broer, de meisjes, de ouders, het Marokkaanse milieu in een Amsterdamse omgeving en eigenlijk is het ook een boek over vriendschap. Het is een boek vol met seks, drugs en klassieke pianomuziek. Dat laatste komt misschien als een verrassing, maar klassieke muziek speelt een centrale rol in het verhaal op een manier die ik niet direct zag aankomen, maar die het boek mee draagt. Ga maar even naar de Nimo, daar hebben ze het wel liggen. Anders kun je het na de vakantie wel van mij lenen, maar dan wil ik het wel binnen een week terug. Ik ben veel te nieuwsgierig hoe je het vindt. Of is er al iemand die het gelezen heeft?

Ate Vegter, 12 augustus 2016

www.atevegter.wordpress.com